ایسکمی/خونرسانی مجدد به دلایل زیادی رخ می دهد که مهمترین آنها بستن عروق کلیه در حین پیوند کلیه است. التهاب یکی از مهمترین مکانیسم هایی است که در خلال ایسکمی/خونرسانی مجدد کلیه رخ می دهد. ماده آکاستین یک فلاونوئید طبیعی با خواص درمانی فراوان است. در این مطالعه اثر آکاستین بر التهاب ناشی از ایسکمی/خونرسانی مجدد کلیه در موش سوری بررسی شد. 84 سر موش نر نژاد balb/c به طور تصادفی به 12 گروه هفت تایی تقسیم شدند. گروه‌های شامل کنترل، شم، ایسکمی، کنترل آکاستین، شم آکاستین و ایسکمی/آکاستین بودند. ایسکمی با بستن شریان کلیوی چپ به مدت 60 دقیقه انجام گرفت گروه های آکاستین، این ماده را در دوزهای 10، 25 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. از نمونه هابی بافت کلیه برای سنجش ستوکائین ها شامل فاکتور نکروز کننده آلف، اینترلوکین یک بتا و تول لایک رسپتور 4 و همچنین میلوپروکسیداز استفاده شد. میزان یون های اصلی از سرم تهیه شده از خون قلبی موش ها ارزیابی شدند. مقادیر سیتوکائین های التهابی در گروه ایسکمی/خونرسانی مجدد افزایش معنی داری یافته بود (01/0 > p)، در حالیکه در گروه‌هایی دریافت کننده آکاستین، این متغیرها تغییر معنی داری نشان نداد. مقدار میلوپروکسیداز در گروهای ایسکمی/خونرسانی مجدد افزایش معنی داری یافته بود (01/0 > p). در حالیکه در گروه‌هایی دریافت کننده آکاستین، این متغیرها تغییر معنی داری نشان نداد. در میان یونها فقط یون منیزیوم در گروه ایسکم/خونرسانی کاهش یافته بود (01/0 > p). همچنین در مورد میزان یون ها در گروه های آکاستین و کنترل، تفاوت معنی داری دیده نشد. ایسکمی/خونرسانی مجدد در مدت 60 دقیقه موجب راه اندازی آبشار التهاب می شود و همچنین با صدمه به بافت کلیه، عملکرد این ارگان را مختل می کند. آکاستین بواسطه خاصیت ضدالتهابی خود موجب می شود که این صدمات به حالت نرمال نزدیک گردد. پرونده مقاله