Alcohol consumption during pregnancy causes damage to the mother and the developing fetus, especially the central nervous system. Exposure of pregnant mothers to ethanol activates cell death pathways and interferes in the expression of neurotrophic factors and spatial memory of children. The aim of this study is to investigate the relationship between hippocampal BDNF gene expression and spatial memory in the offspring of pregnant rats treated with ethanol, and which period of pregnancy the hippocampus suffers more damage from ethanol consumption. The pregnant rats were randomly divided into five groups (six in each group): the control group (received distilled water only) and four treatment groups that received ethanol (20%, 4.5 g kg-1) by oral gavage, in the first 5 days, the first decade, the second decade and the entire period of pregnancy, respectively. The half of offspring was sacrificed on the 30th day after birth according to ethical principles, and their hippocampal brain tissue was extracted. The other half of the children, who were not victims, were subjected to a behavioral test of spatial memory and cognitive memory using the open field test, 24 hours later. BDNF gene expression was measured by RT-PCR method. The mixture of 1 microgram of RNA and 1 microliter of cDNA synthesis primer was incubated for 5 minutes at 70 degrees. Then 2 microliters of nucleotide mixture, 4 microliters of reverse transcriptase enzyme buffer, 1 microliter of reverse transcriptase enzyme, 1 microliter of RNase inhibitor protein were added and incubated for 10 minutes at 25 degrees, one hour at 42 degrees, and 10 minutes at 70 degrees. For data analysis, SPSS and Excel Softwares and one-way ANOVA and Tukey tests were used. The results showed that ethanol administration during pregnancy induced spatial memory disorder (p < 0.001). Alcohol consumption during rat pregnancy led to fetal growth and development disorders and disorders related to learning and spatial and cognitive memory in children, which had the most adverse effects in the treated groups in the second decade and the entire period of pregnancy. It can be concluded that this part of the nervous system during this period of pregnancy suffers more damage from alcohol consumption. پرونده مقاله

نانوذرات طلا با تاثیر بر سیستم های بیولوژیکی بدن افزایش رادیکال های آزاد اکسیژن داخل سلولی و نیز با افزایش حدواسط های التهابی سبب آسیب و اختلال در فرایندهای فیزیولوژیک بافت کبد می شوند. زنجبیل با نام علمی Zingiber officinale از جمله گیاهان دارویی می باشد که در طب سنتی کاربرد وسیع دارد. با توجه به خواص آنتی اکسیدانی 6- جینجیرول موجود در گیاه زنجبیل، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر این ماده بر سطوح سرمی آنزیم های کبدی و شاخص های استرس اکسیداتیو در بافت کبد موش های صحرایی که در معرض نانوذرات طلا قرار گرفته بودند انجام گرفته است. در این مطالعه تجربی 32 موش صحرایی نر نژاد ویستار بصورت تصادفی به چهار گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل، گروه دریافت کننده نانوذرات طلا به صورت داخل صفاقی، گروه دریافت کننده نانوذرات طلا + جینجرول با دوز 50 میلی گرم در کیلوگرم و گروه دریافت کننده نانوذرات طلا+جینجرول با دوز 100 میلی گرم در کیلوگرم. در پایان دوره 30 روزه درمان، سطوح سرمی آلکالین فسفاتاز (ALP)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و گاما گلوتامیل ترانس پپتیداز (GGT) برای ارزیابی آسیب کبدی و همچنین مالون دی آلدهید (MDA) و ٨ -ﻫﯿﺪروﻛﺴﯽ داﻛﺴﯽﮔﻮاﻧﻮزﯾﻦ (HOdG-8) جهت ارزیابی وضعیت استرس اکسیداتیو کبد، و فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و کاتالاز (CAT) جهت وضعیت آنتی اکسیدانی کبد در سرم به روش الایزا اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که 6-جینجرول سبب افزایش معنی دار سطح سرمی آنزیم های SOD و CAT کبد در مقایسه با گروه دریافت کننده نانوذرات طلا گردید. به علاوه 6-جینجرول سبب کاهش معنی داری سطح سرمی ALT، AST، GGT و ALP و همچنین کاهش میزان MDA و (HOdG-8) کبد در مقایسه با گروه دریافت کننده نانوذرات طلا گردید. نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می کند که جینجرول قادر است بواسطه خواص آنتی اکسیداتیو خود سبب محافظت از بافت کبدی در برابر آسیب های ناشی از نانوذرات طلا گردد. پرونده مقاله

انزوای اجتماعی در مراحل اولیه ی زندگی می تواند به برخی انواع اختلالات عصبی منجر شود. دوپامین از مهم ترین انتقال دهنده های عصبی است دوپامین یکی از مهم ترین نوروترانسمیترهای مغزی می باشد که نقش های بسیار مهمی در مسیر پاداشی مغز ایفا می کند. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آگونیست سروتونین و اگونیست دوپامین برروی رفتار ترس در رت مدل انزوای اجتماعی می باشد.40 سر موش صحرایی (پس از 23 روزه) انتخاب و برای 6 هفته در قفس های جداگانه با بافرهای پلاستیکی سیاه قرار داده شد. هشت موش در یک گروه، گروه کنترل (اجتماعی) قرار گرفتند و بقیه در قفس های انفرادی قرار گرفتند: یک موش نر در هر قفس. در گروه 1 یا گروه کنترل (اجتماعی) آنها حامل سالین دریافت کردند. گروه 2 فقط در شرایط انزوای اجتماعی قرار گرفتند بدون تزریق هیچ دارویی. و گروه سوم 1-(3-کلروفنیل) پیپیرازین، آگونیست سروتونین دریافت کردند. گروه 4 با تحمل شرایط انزوای اجتماعی آپومرفین (آگونیست دوپامین) را دریافت نمودند.. گروه 5 تواماً آپومرفین (آگونیست دوپامین) و 1-(3-کلروفنیل)پیپیرازین (آگونیست سروتونین) را دریافت کردند. نتایج نشان می دهد که زمان ورود به بازوی باز در گروه دریافت کننده آپومرفین به طور قابل توجهی بالاتر از گروه کنترل (اجتماعی) است (001/0 p ≤ ) زمان ورود به بازوی باز در گروه دریافت کننده 1-(3-کلروفنیل) پیپیرازینبه طور قابل توجهی پایین تر از گروه کنترل(اجتماعی) است. یافته های این مطالعه در شرایط انزوای اجتماعی نشان می دهد که آپومرفینکاهش قابل ملاحظه ای در اضطراب دارد. 1-(3-کلروفنیل) پیپیرازینآگونیست سروتونین اثرات تحریک کننده ای شبیه به سروتونین دارد و موجب اضطراب می شود. پرونده مقاله