کاهش توده عضلانی یکی از عوارض جانبی بیماری دیابت می باشد که ممکن است از طریق تنظیم مقادیر قند خون توسط ورزش و یا مکمل های گیاهی به تاخیر بیفتد. تعداد 35 سر موش نر (10±180گرم)، به 7گروه: کنترل، دیابتی، دیابتی+تمرین، دیابتی+ وانادیوم، دیابتی+ تمرین+ وانادیوم، دیابتی+ استویا و دیابتی+ تمرین+ استویا تقسیم شدند. جهت القای دیابت نوع1، استرپتوزوتوسین (55 میلی گرم/کیلوگرم) درون صفاقی تزریق شد، و عصاره وانادیوم (1میلی گرم/میلی لیتر) در آب روزانه محلول گردید. برنامه تمرین استقامتی شامل هشت هفته دویدن، و 5روز در هفته بود، که با زمان 15 دقیقه و سرعت 20 متر/دقیقه آغاز، و به 35 دقیقه و سرعت 30 متر/دقیقه در هفته پایانی رسید. تغییرات هیستوپاتولوژی در بافت کبد با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی گردید. به منظور نرمال سازی داده های پارامتریک از آزمون کلموگروف اسمیرنف و جهت تجزیه تحلیل آن ها، آزمون یک طرفه آنوا با تست تعقیبی بونفرونی، و برای داده های ناپارامتریک آزمون کروسکال والیس (05/0≥ p) بکار گرفته شد. : مقادیر وزن بدن در هر شش گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل سالم (001/0= p)، در گروه وانادیوم+ورزش در مقایسه با وانادیوم (01/0= p)، و در گروه استویا+ورزش در مقایسه با استویا (04/0=p )، کاهش معناداری یافت. در گروه دیابتی، تغییرات خفیف تعداد و اندازه سلول ها، با اجرای ورزش و همراه با وانادیوم و استویا، و مصرف استویا، و نیز دژنراسیون سلول ها، توسط ورزش و همراه با وانادیوم و استویا، و مصرف وانادیوم و استویا بهبود پیدا کرد (001/0=p ). به نظر می رسد که اجرای هشت هفته فعالیت استقامتی، مصرف استویا و وانادیوم بر تنظیم وزن بدن و نیز بهبود تخریبات همسترینگ ناشی از دیابت موثر باشند. پرونده مقاله