تمرین استقامتی به افزایش پروتئین ها، آنزیم ها و عملکرد میتوکندریایی در نمونه های انسانی و حیوانی منجر می شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه 12 هفته تمرین تناوبی ‌شدید (HIIT) و تداومی با شدت متوسط (MICT) بر بیان پروتئین‌های میتوکندریایی PGC-1a و TFAM در عضله دوقلو رت‌های سالمند بود. در این مطالعه تعداد 45 رت نژاد ویستار سالمند ۲۲ ماهه (۳۲۵-۳۷۵ گرم) تصادفی به سه گروه HIIT، تمرین تداومی با MICT و گروه کنترل تقسیم شدند. تمرین ورزشی در گروه HIIT در هفته اول ۲۰ دقیقه(2 دقیقه با شدت 85 تا 90 درصد VO2max و 2 دقیقه بازیافت (با شدت 45 تا 50 درصد VO2max) آغاز شد و در هفته دوازدهم به ۴۸ دقیقه رسید. برنامه تمرینی در گروه MICT با ۲۰ دقیقه (با شدت 65 تا 70 درصد VO2max) آغاز و در هفته دوازدهم به ۴۸ دقیقه رسید. مقادیر بیان پروتئین های PGC-1α و Tfam عضله دوقلو به روش وسترن بلات سنجیده شد. از روش آماری تحلیل واریانس-یک راهه برای تجزیه تحلیل داده ها استفاده شد. بیان پروتئین PGC-1α در دو گروه HIIT (001/0 > p) و MICT (01/0 > p) در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشت. همچنین، مقادیر پروتئین PGC-1α در گروه HIIT در مقایسه با گروه MICT افزایش معناداری داشت (01/0 > p). بیان پروتئین Tfam در گروه HIIT (01/0 > p) و MICT (05/0 > p) در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشت. HIIT در مقایسه با MICT به افزایش بیشتر بیان پروتئین های PGC-1α و Tfam در عضله دوقلوی رت های سالمند شده منجر است. پرونده مقاله

امروزه توجه محققان برای جلوگیری از تولید رادیکال های آزاد، بر مصرف آنتی اکسیدان های گیاهی به ویژه پلی فنول ها معطوف شده است. از این رو هدف از پژوهش حاضر تاثیر مصرف مکمل آب انار بر ظرفیت ضد اکسایشی تام (TAC) و مالون دی آلدهید (MDA) زنان جوان پس از یک جلسه فعالیت مقاومتی شدید بوده است. در قالب یک طرح نیمه تجربی،20 زن جوان که واجد معیارهای ورود به مطالعه بودند به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروه اول روزانه250 میلی لیتر آب انار طبیعی و گروه دوم روزانه 250 میلی لیتر دارونما به مدت دو هفته دریافت کردند. بعد از دو هفته افراد هر دو گروه در یک جلسه فعالیت مقاومتی شدید شرکت کردند. نمونه های خون در شروع و پایان مطالعه پس از حداقل 12 ساعت ناشتا بودن گرفته شد. TAC و MDA به ترتیب با روشFRAP وTBARS اندازه گیری شدند. همچنین برای استخراج نتایج از آزمون تی تست مستقل در سطح 05/0 ≥ p استفاده گردید. نتایج نشان داد در گروه مصرف مکمل آب انار TAC پس از تمرین مقاومتی شدید افزایش معنی داری داشت (038/0=p). اما در گروه شبه دارو این تغییرات معنادار نبود. همچنین شاخص MDAدر گروه مصرف مکمل آب انار پس از تمرین مقاومتی شدید کاهش معنی داری را نشان داد (016/0=p) که در گروه شبه دارو این تغییرات معنادار نبود. پژوهش حاضر نشان داد مصرف دو هفته مکمل آب انار قبل از فعالیت مقاومتی شدید می تواند باعث افزایش ظرفیت ضد اکسایشی تام و کاهش پراکسیداسیون لیپیدی در زنان جوان شود. پرونده مقاله