در این مطالعه تأثیر سطوح مختلف پودر ریشه گیاه بابا آدم بر برخی شاخص‌های رشد و ترکیبات تقریبی لاشه ماهی قزل آلا مورد بررسی قرار گرفت. پودر ریشه بابا آدم با مقادیر صفر (شاهد)،1، 3، 5 و 7 درصد (وزنی/وزنی) به جیره پایه توسط روش اسپری با ژلاتین افزوده و بچه ماهیان (میانگین وزن اولیه 8/2± 45 گرم) به مدت 45 روز از جیره‌های آزمایشی تغذیه کردند. در مدت زمان آزمایش فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب به صورت هفتگی ثبت گردیدند. زیست سنجی هر 15 روز یک بار انجام گردید و پارامترهای رشد شامل میانگین‌های شاخص وضعیت، درصد تلفات و بازماندگی، وزن اکتسابی، نرخ رشد روزانه، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه و درصد افزایش وزن بدن محاسبه شدند. نتایج حاکی از رشد وزنی و طولی معنی‌دار ماهی‌های تغذیه شده با پودر ریشه گیاه بابا آدم نسبت به تیمار شاهد بود (p<%5). در این میان بالاترین میانگین وزنی ماهی‌ها از 8/2± 45 گرم در ابتدای آزمایش به میانگین وزنی 56/25± 5/168 گرم در تیمار 5% نسبت به سایر تیمارها ثبت شد (p<%5). میانگین نرخ رشد روزانه در تیمار 5% (08/0±74/2) نسبت به شاهد (04/0±98/1) دارای اختلاف معنی دار بود (p<%5). کمترین درصد تلفات در تیمار 3% با مقدار بقاء 21/2 ± 92 و بالاترین در تیمار 7% با 64/2 ±76 مشاهده شد. میانگین ضریب تبدیل غذا درتیمار 5% نسبت به تیمار 7% اختلاف معنی داری را نشان نداد (p>%5). میانگین درصد افزایش وزن درتیمار 5% (2/3±5/274) نسبت به شاهد (2/4 ± 6/198) دارای اختلاف معنی دار بود (p<%5). مقادیر بالاتری در خصوص نرخ رشد ویژه درتیمار 5% (05/0 ± 8/2%) و کمترین مقدار در نمونه‌ی شاهد و تیمار 7% (02/0±4/2%) ثبت شد p<%5)). بیشترین مقدارپروتئین درتیمار 5% (6/0± 3/22%) و بیشترین مقدار چربی در نمونه شاهد (23/0± 65/6%) حاصل شد (p>%5). با توجه به یافته‌های بدست آمده، استفاده از پودر ریشه گیاه بابا آدم در جیره غذایی بچه ماهی قزل آلا موجب افزایش برخی فاکتورهای رشد شده و به عنوان مکمل رشد در ساخت جیره‌های غذایی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله

در این تحقیق متوسط غلظت کشنده (LC50 96h) گلایفوزیت که به مقدار زیادی در زمین های زراعی استفاده می گردد به منظور تعیین غلظت کشنده 50 درصد از جمعیت ماهیان در 96 ساعت بر روی 180 قطعه بچه ماهی 3 تا 5 گرمی کپور معمولی(Cyprinus carpio) مطالعه شد. آزمایش ها به صورت ساکن و بر اساس روش استاندارد (O.E.C.D) به مدت 4 شبانه روز (96ساعت) انجام و پارامترهای مؤثر فیزیکی و شیمیایی آب از جمله pH، سختی کل، اکسیژن محلول و درجه حرارت اندازه گیری و کنترل گردید. رفتار و حرکات بچه ماهیان کپور معمولی نیز در طول مدت آزمایش به دقت بررسی شد. آزمایش های ابتدایی به منظور یافتن محدوده کشندگی با رهاسازی 10 عدد بچه ماهی در هر آکواریوم 20 لیتری با هوادهی مداوم انجام شد. سپس آزمایش های نهایی در 5 تیمار (غلظت های 65، 64/69، 61/74، 92/79 و 61/84 میلی گرم در لیتر) و 3 تکرار صورت پذیرفت. میزان LC10، LC50 و LC90 با استفاده از آزمون Probit محاسبه گردید. سمیت حاد علف کش گلایفوزیت برای بچه ماهیان کپور معمولی 83/68 میلی گرم در لیتر محاسبه و بر اساس جدول استاندارد سطوح سمیت آفت کش ها در ردیف آفت کش های با سمیت کم درجه بندی گردید. پرونده مقاله