در نظام حقوقی بسیاری از کشورها، نسبت به قراردادهای رهنی توجه فراوانی صورت می‌گیرد. پاره‌ای از این قراردادهای رهنی، بین اشخاص حقیقی و حقوقی در دفاتر اسناد رسمی، منعقد می‌گردند. دراین قراردادها، طرف مرتهن پس از اعطای اعتبارات مالی، با انعقاد قرارداد رهنی، ضمانت‌هایی را از طرف راهن دریافت می‌نماید تا در هنگام سررسید طلب، در صورت عدم‌استیفاء بتواند از محل ضمانت‌های مذکور، در قالب صدور اجرائیه‌های قانونی، مطالبات خود را وصول نماید. بین قراردادهای فوق‌الذکر و قراردادهای رهنی که در نظام فقهی و حقوقی کشورمان تعریف شده‌است، تفاوت‌ها و شباهت‌هایی وجود دارد که در این مقاله برآنیم تا به بررسی آنها بپردازیم. پرونده مقاله