در این پژوهش تأثیر اعمال لرزش الکترومغناطیس همزمان با جوشکاری بر ریزساختار، خواص مکانیکی و حساسیت به ترک گرم فولاد زنگنزن 304 مورد مطالعه قرار گرفته است. جوشکاری با روش GTAW و با فلز پرکننده آستنیتی ER310 تحت اعمال لرزش الکترومغناطیس با ولتاژهای مختلف انجام گردید. بررسی‌های ریزساختاری با استفاده از میکروسکوپ‌های نوری و الکترونی روبشی SEM انجام شد. خواص مکانیکی اتصال با آزمون‌های ضربه و سختی سنجی و حساسیت به ترک گرم با آزمون وارسترینت طولی ارزیابی گردید. مطالعات ریزساختاری نشان داد که اعمال لرزش الکترومغناطیس باعث ریزتر شدن ریزساختار فلز جوش و تغییر حالت انجمادی از دندریتی ستونی درشت به دندریتی هم‌محور گردیده است. دلیل تغییر حالت انجمادی، ریز شدن ریزساختار ناشی از شکسته شدن نوک دندریت‌های در حال رشد و افزایش مراکز جوانه‌زنی غیر همگن در مذاب و در نتیجه افزایش تعداد جوانه‌ها در حین انجماد مذاب جوش تشخیص داده شد. نتایج نشان داد که در اثر اعمال لرزش الکترومغناطیس انرژی ضربه‌ای از 104 به 165 ژول و سختی از 230 به 253 ویکرز در فلز جوش افزایش یافته است. نتایج آزمون وارسترینت طولی نشان داد که اعمال لرزش باعث کاهش حساسیت به ترک گرم در فلز جوش گردیده است و مجموع طول ترک از 8/18 میلی‌متر در نمونه بدون لرزش به 3/8 میلی‌متر در نمونه تحت لرزش 30 ولت کاهش پیدا کرده است. پرونده مقاله

In this study, an attempt was made to minimize the corrosion rate and maximize pitting potential of dissimilar metal welded joints of A387-Gr91/AISI316 steels. Process parameters of the pulsed current gas tungsten arc welding (PCGTAW) including of peak current (P), background current (B), pulse frequency (F), and on time percentage (O) were chosen as the influencing factors on corrosion behavior. Design of Experiments (DOE) were done using Taguchi’s L9 (34) orthogonal array. Signal to noise (S/N) ratio Analysis indicated that corrosion rate was affected by peak current, frequency, on time percentage, and background current whereas pitting potential was mostly influenced by on time percentage, peak current, frequency, and background current, respectively. Optimum conditions of P, B, F, and O factors were found as 135A, 75A, 10Hz, 80% for Corrosion rate and 120A, 60A, 6Hz, 60% for pitting potential, respectively. Furthermore, analysis of variance (ANOVA) demonstrated that the contribution of P, B, F, and O were 28.79%, 13.06%, 28.63%, and 29.51% for corrosion rate and 13.97%, 2.79%, 12.20%, and 71.04% for pitting potential, respectively. Results from welded samples at optimum conditions, showed good agreement with predicted values for corrosion rate and pitting potential. پرونده مقاله

In this study, optimization of advanced square wave alternative current GTAW(ASW-AC-GTAW) parameters were conducted to improve localized corrosion resistance of AA6082-T651 aluminum alloy welds. To this objective, positive half cycle current(PHC), negative half cycle current(NHC), frequency(F) and positive half cycle current percentage(PHC%) were selected as main welding parameters and altered at three levels according to Taguchi method and L_9 (3^4) orthogonal array. To study the localized corrosion resistance of weld metals; potentiodynamic polarization test was performed on all samples and corresponding "Δ" "E" _"pit" (E_pit-E_corr )(mV) were measured and considered as evaluation criterion. Implementation of variance analysis(ANOVA) on measured data and "S" ⁄"N" (Signal-to-Noise) ratios indicated that the optimum levels of PHC, NHC, F, and PHC% were 300A, 190A, 2Hz, 40%, respectively. According to ANOVA of "S" ⁄"N" ratios, contribution of PHC, NHC, F, and PHC% to the results were 35.05%, 25.98%, 23.57%, and 15.27%, consecutively. Interval domain for average "Δ" "E" _"pit" calculated with 95% confidence level to be (379.4 , 386.54) (mV). confirmation sample was welded under optimum condition. The values of "Δ" "E" _"pit" of optimum sample were 381.13 and 385.47 mV. Both of this measurement fallen in the Interval domain. Therefore, the experimental results were in excellent agreement with analytical predictions. The regression model for predicting ΔE_pit values was obtained using multivariate nonlinear regression. پرونده مقاله

In this study, the effect of applying electromagnetic vibration simultaneously along with welding to improve the mechanical properties of the Incoloy 825 superalloy weld metal was investigated. The samples were welded by the GTAW method and the simultaneous application of electromagnetic vibration under voltages from zero to 30 volts. The impact toughness and hardness of the weld metals produced by different voltages were measured. The microstructure of base and weld metals was investigated by an optical microscope and SEM. Microstructural studies showed that the weld metal has a fully austenitic matrix with fine precipitates on the grain boundaries and within the grains. It was found that the application of electromagnetic vibration by the fragmentation of the dendrite tips and their entry to the weld metal molten pool contribute to the increasing of heterogeneous nucleation and therefore grain refinement. The result of impact and hardness tests depicted that by applying the electromagnetic vibration the impact toughness and hardness of the weld metal are increased from 27.7 to 35.3 jols and from 205.5 to 257.7 Vickers, respectively. It was found that electromagnetic vibration improves the hardness and impact energy of the weld metal by affecting the parameters, refined equiaxed dendrites, structure within grains and better distribution of precipitates. پرونده مقاله

در این پژوهش، جوشکاری فولاد کم آلیاژ استحکام بالا، HSLA-100، با استفاده از سه فلز پرکننده هم جنس با فلز پایه (HSLA-100)، ER100S-G و ER120S-G با روش GTAW انجام شد. بررسی‌های ریزساختاری با استفاده از میکروسکوپ های نوری و الکترونی روبشی صورت پذیرفت. هم چنین، به‌منظور ارزیابی خواص مکانیکی اتصال، آزمون های کشش، ضربه و سختی سنجی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که ریزساختار فلز جوش HSLA-100 شامل بینیت دانه ای و فریت چندوجهی، فلز جوش ER100S-G شامل فریت های سوزنی، ویدمن اشتاتن و مرزدانه ای و فلز جوش ER120S-G شامل فریت های سوزنی، چندوجهی و شبه چندوجهی بود. به‌علاوه، تشکیل فاز ثانویه (ترکیبات) مارتنزیت/ آستنیت (M/A) در ریزساختار تمامی فلزات جوش مشاهده گردید که شکل غالب این فاز در فلزات جوش HSLA-100 و ER100S-G به‌صورت بلوکی و تشکیل شده در مرزدانه های آستنیت اولیه و در فلز جوش ER120S-G از نوع رشته ای بود. نتایج آزمون های مکانیکی مشخص نمود که در میان فلزات جوش، فلز جوش ER120S-G از بالاترین میزان استحکام کششی (859 مگاپاسکال)، درصد ازدیاد طول (22%)، انرژی ضربه (45 ژول) و سختی (7/294 ویکرز) برخوردار بود. درحالی که فلز جوش ER100S-G، کم ترین استحکام کششی (775 مگاپاسکال) و سختی (4/268 ویکرز) و فلز جوش HSLA-100، کم ترین مقاومت به ضربه (25 ژول) را از خود نشان دادند. پرونده مقاله