ترکیب‌های انتقال پروتون از انتقال پروتون بین دو گونه دهنده و گیرنده پروتون بوجود می آید. سنتز موفقیت آمیز این ترکیب‌ها بستگی به انتخاب درست و دقیق پروتون دهنده و پروتون پذیرنده دارد. از این رو کربوکسیلیک اسید‌ها را بعنوان پروتون دهنده و آمین-ها و آمید‌ها را بعنوان پروتون پذیرنده انتخاب می‌کنند و این به دلیل افزایش نیروی بر‌همکنش بین دو قطعه کاتیونی و آنیونی می‌باشد. در این پژوهش بلورهای بی‌رنگ لیگاند جدید انتقال پروتون از واکنش بین 2و6- پیریدین‌ دی کربوکسیلیک اسید (2,6–pydc = pyridine–2,6–dicarboxilic acid) و پیریدین-3-کربوکسامید(py–3–cm = pyridine–3–carbocxamide) تهیه و ساختار آن به کمک FTIR، UV–Vis و آنالیز عنصری شناسایی شد. در ادامه ساختار پیشنهادی ترکیب انتقال پروتون سنتز شده2,6–pydc(py–3–cm) برای انجام محاسبه‌های نظریه‌ی تابعی چگال (DFT) در سطح B3LYP/6–311+G(d, p) انتخاب شد. محاسبه‌های بهینه سازی، فرکانس، انتقال‌های الکترونی در طیف سنجی مرئی‒ فرابنفش، انرژی اوربیتال‌های مرزی و NBO برای لیگاند 2,6–pydc (Py–3–cm) به کمک نرم افزار گوسین 09 انجام شد. مقایسه نوارهای زیر قرمز لیگاند انتقال پروتون سنتز شده و گونه-های اولیه دهنده و پذیرنده پروتون، تشکیل پیوند هیدروژنی بین مولکولی در لیگاند را تائید می کند. با مقایسه طیف‌های تجربی و طیف-های نظری می‌توان نتیجه گرفت که لیگاند جدید انتقال پروتون تشکیل شده که همخوانی خوبی بین این طیف ها دیده می شود. طیف محاسبه‌ای انتقال های الکترونی این لیگاند، نشان دهنده ی انتقال‌هایILCT بین گونه‌ی دهنده و پذیرنده پروتون با ویژگی n (p)/π → π* است. پیوندهای هیدروژنی O−H···N و C−H···O ترکیب انتقال پروتون مورد بحث را به میزان kcal mol–136و67- پایدار کرده است. پرونده مقاله

کمپلکس های ضد سرطان جدید مس، دارای لیگاندهای سه پایه ی چهاردندانه آمینی با فرمول (1) [Cu(pmea)Cl] ، (2) [Cu(pmap)Cl]، (3) [Cu(bpdmpz)Cl]، (4) [Cu(bdmpzp)Cl]، (5) [Cu(tdmpza)Cl] با ویژگی ضد سرطانی برای انجام محاسبه های نظریه ی تابعی چگال (DFT) در سطح محاسبه ایB3LYP/LANL2DZ/6-311+ G(d, p) انتخاب شد. فایل ساختار بلور سنجی شده (CIF) آن ها به ترتیب به شماره ی شناسایی CCDC (1) 1491458، (2) 1491471، (3) 1558493، (4) 1558495 و (5) 1558496 نشان می دهد که سامانه بلوری ای ترکیب ها به ترتیب تری کلینیک، مونوکلینیک، مونوکلینیک، تری کلینیک و مونوکلینیک است. مقایسه ساختاری این کمپلکس ها می تواند به وسیله ی ویژگی های فیزیکی و شیمیایی آن ها مانند انتقال های الکترونی در طیف سنجی مرئی– فرابنفش، جابه جایی شیمیایی فلز مس در رزنانس مغناطیسی هسته، انرژی کل و انرژی اوربیتال های طبیعی پیوندی انجام شود. در این پژوهش، ارتباط ساختاری این کمپلکس ها با قدرت الکترون دهندگی لیگاندها، مورد بررسی قرار گرفته است. محا سبه های طیف سنجی الکترونی نشان می دهد که شاخص ترین انتقال های الکترونی در این ترکیب ها به ترتیب انتقال الکترون درون لیگاند (ILCT) به صورت π → π* ، انتقال الکترون از فلز مر کزی به لیگاند (MLCT) به صورتn(d) → π * ، انتقال الکترون از لیگاند به فلز مرکزی (LMCT)، به صورت π → n(d)، انتقال الکترون از فلز مرکزی به لیگاند (MLCT) به صورت * n(d) → πو انتقال الکترون از فلز مرکزی به لیگاند (MLCT) به صورت * n(d) → π به ترتیب برای 1-5 است. پرونده مقاله