این پژوهش به بررسی رابطه حمایت اجتماعی با سلامت روانی زنان شهر خلخال می‌پردازد. برای رسیدن به اهداف پژوهش از نظریه‌های انسجام اجتماعی دورکهیم، شبکه اجتماعی در قالب مدل برکمن و سیم و مدل تأثیر مستقیم استفاده شده است. روش تحقیق پیمایشی و ابزار گردآوری داده‌ها در بخش تجربی، پرسشنامه محقق‌ساخته است که به‌صورت حضوری تکمیل شده‌اند. نمونه آماری پژوهش شامل 375 نفر از زنان 64ـ18 سال شهر خلخال است که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شده‌اند. یافته‌های پژوهش با استفاده از آزمون تی‌تست و ضریب همبستگی پیرسون نشان می‌دهد میانگین سلامت روانی زنانی که از تراکم عضویت گروهی بالایی برخوردارند، نسبت به زنانی که از تراکم عضویت گروهی پایینی برخوردارند، بیشتر است، میانگین سلامت روانی زنانی که از تراکم بالای شبکه اجتماعی شخصی برخوردارند، نسبت به زنانی که از تراکم شبکه اجتماعی شخصی پایینی برخوردارند، بیشتر است، بین متغیرهای؛ پیوند قوی با اعضای شبکه اجتماعی شخصی، دریافت عاطفی، حمایت ابزاری، حمایت اطلاعاتی، پایگاه اجتماعی ـ اقتصادی و سلامت روانی زنان رابطه مستقیم و مثبتی وجود دارد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که رابطه مستقیم و مثبتی بین حمایت اجتماعی و میزان سلامت روانی زنان وجود دارد پرونده مقاله