هدف از این پژوهش تحلیل فضایی توزیع خدمات بهداشتی و درمانی در کشور و مقایسه سطح برخورداری 31 استان کشور از خدمات بهداشتی و درمانی می‌باشد.در این پژوهش روش تحقیق ازنظر هدف کاربردی و ازنظر رویکرد حاکم بر جمع‌آوری اطلاعات و داده‌ها توصیفی-تحلیلی می‌باشد.داده‌های حاصل از نوع ثانویه و از داده‌های موجود در سالنامه آماری سال 1394 کشور استفاده گردید. برای وزن دهی به شاخص‌ها از فرایند تحلیل سلسله مراتبی و نرم‌افزار Expert Choice استفاده شد. برای تحلیل توزیع سطح برخورداری استان‌ها و رتبه‌بندی آن‌ها از مدل TOPSIS بهره گرفته‌شده است.درنهایت برای نشان دادن توزیع فضایی نتایج، اقدام به تولید نقشه در سیستم اطلاعات جغرافیایی گردید. نتیجه پژوهش نشان می‌دهد که به ترتیب استان‌های یزد، سمنان،فارس،ایلام،زنجان،مازندران،تهران،همدان،خراسان جنوبی و چهارمحال بختیاری و آذربایجان شرقی ده استان برتر کشور ازنظر سطح برخورداری از خدمات بهداشتی-درمانی می‌باشند ، و دیگر استان‌های کشور در رتبه‌های بعدی قرار دارند.نتیجه پژوهش حاکی از عدم توزیع متعادل و یکپارچه خدمات بهداشتی-درمانی در استان‌های مختلف کشور می‌باشد. پرونده مقاله