پروین اعتصامی در دیوان اشعار خود،بارها از خانواده و اعضای تشکیل دهنده آن و مناسبات بین آن ها به انحای گوناگون سخن گفته است.این بانوی شاعر،گاه از جایگاه زن در مقام همسر سخن می گوید و گاه نقش زن را در مقام مادر تبیین می کند،زمانی مرد را در جایگاه همسر و زمانی دیگر او را در مقام پدر به تصویر می کشد.فرزندان و ارتباطات آن ها با والدین نیز، از نظر او دور نمانده اند.او در سخن گفتن از خانواده و بیان تعاملات میان اعضا، از شیوه های گوناگونی استفاده می کند.تشبیه،تمثیل و حکایت پردازی، از شگردهای اوست که در آن ها اطفال یتیم،حیوانات به ویژه طیور و صاحبان مشاغل، به طرق مختلف،ایفای نقش می کنند. اگرچه بسیاری از پژوهشگران، درباره ی شخصیت زن در شعر و ادب فارسی سخن گفته اند ؛اما تحقیق درباره ی مناسبات خانوادگی از خلال متون ادبی،کمتر صورت گرفته است و تتبع در این زمینه،ما را در شناخت هرچه بیشتر و بهتر شخصیت، اعتقادات و اندیشـه های شاعر یاری می رساند. پژوهش حاضر که به شیوه توصیفی –تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ای صورت گرفته است،بیانگر آن است که از میان اعضای خانواده،،زن به ویژه در مقام مادر، در دیوان پروین اعتصامی از نقش پر رنگ تر و جایگاه والاتری نسبت به اعضای دیگر برخوردار است. پرونده مقاله

هدف این نوشتار، بررسی دیوان اشعار پژمان بختیاری در خصوص نقش مؤثر زن در جایگاه همسر و در مقام مادر است.بخشی از سروده های این شاعر به این مهم اختصاص داده شده است.توصیه های او در این خصوص اکثراً اخلاقی است که جنبه ی کاربردی دارد و غالباً با موازین دین مبین اسلام ، علم روان شناسی و رهنمودهای کارشناسان مسائل خانواده و علوم تربیتی مطابقت دارد .وی روی سخنش با زنان است و از آن ها می خواهد با ویژگی هایی چون شرم و حیا، خوشخویی، دلسوزی و همدردی با همسر و احترام گذاشتن به شخصیت او، زندگی مشترک خود را با حلاوت سازند و در تربیت معنوی، عاطفی و اخلاقی فرزندان خود بکوشند. پرونده مقاله