توسعه سیستم‌های نرم‌افزاری پیچیده خواهان مدل‌هایی است که ارزیابی نیازهای غیروظیفه‌مندی سیستم‌ها را در فرایند توسعه به ویژه در مراحل اولیه انجام دهد. ارزیابی معماری به روش‌های مختلفی انجام می‌گیرد، از این رو نیاز به یک روشی برای ادغام نیازهای غیروظیفه‌مندی می‌باشد. مقاله حاضر، الگوی طراحی MVC را در قالب چارچوبی مبتنی بر زبان نشانه گذاری توسعه پذیر برای ارزیابی نیاز غیروظیفه‌مندی کارایی نمایش می‌دهد. این چارچوب بر پایه شبکه‌های پتری بنا شده که به کمک آن می‌توان الگوی طراحی MVC را ارائه داد. تحقیق جاری در مقایسه کارهای پیشین امکان استفاده از زبان نشانه گذاری توسعه پذیر، جهت رسیدگی به نیازهای غیروظیفه‌مندی فراهم نموده و یک مدل اجرایی از نرم افزار ترسیم می‌نماید. پرونده مقاله