تمثیل از انواع ادبی شمرده می‌شود که در زبان عامه وسخنوران کاربردی چشمگیر داشته است. تمثیل، زبان مشترک انسان‌ها و وسیله‌ی بیان احساسات و تجربه‌های مشترک انسانی است به گونه‌ای که هم شنونده و هم گوینده در آن سهم دارند و این شراکت منجر به حس التذاذی می‌گردد که ریشه در فطرت، هویت و فرهنگ مردم دارد. کلیدر رمان حجیمی است که حوادث آن اگرچه مبتنی بر زندگی واقعی انسان‌ها است اما زبان شخصیت‌های این اثر انباشته از مثالک های کوتاهی است که بازتاب دهنده‌ی فرهنگ و هویت جامعة کوچک آنهاست. جامعه‌ای که نمادی از جوامع مشابه خویش در دوره‌ای از تاریخ این سرزمین است. این پژوهش به انواع تمثیل در اثر کلیدر پرداخته است و از شواهد به دست آمده این نتیجه حاصل شده که مثالک ها حیوانی فابل پرکاربردترین نوع تمثیل در این اثر داستانی است که در خدمت توصیف درآمده است. پرونده مقاله