مواد پلیمری که ظرفیت پاسخگویی به محرک‌های بیرونی را دارند به عنوان پلیمرهای پاسخگو به محرک یا پلیمرهای هوشمند نامیده می شوند. پلیمرهای هوشمند می‌توانند تغییرات برگشت پذیر بزرگی چه در خواص شیمیایی و چه در خواص فیزیکی را در برابر تفاوت‌های جزئی محیطی تجربه کنند. آنها می‌‌توانند به یک محرک یا محرک دوگانه یا چندگانه مانند میدان الکتریکی، دما ، میدان مغناطیسی، pH، شدت نور، مولکول های زنده و غیره پاسخ دهند. در هدف اصلی این مقاله، تشریح اهمیت پلیمرهای هوشمند و مواد کامپوزیتی آنها در مقیاس نانو است. طبقه بندی پلیمرهای هوشمند همراه با آشناترین روش های سنتز و برخی از رایج ترین کاربردها به طور خلاصه در این مقاله بحث و بررسی شده است. برخی از کاربردهای رایج پلیمرهای هوشمند مانند حسگر/ حسگر زیستی، تصفیه پساب، دستگاه های ذخیره سازی داده ها، درمان سرطان و دستگاه های جراحی، سیستم رهایش داروو غیره در مقاله حاضر مورد بحث و بررسی قرار گرفته‌ است. کاوش چند رشته ای برای پیشرفت و توسعه نانوکامپوزیت‌های پلیمری هوشمند و کاربردهای آنها بسیار ضروری است. دانشمندان پلیمر، شیمیدانان آلی/ معدنی، دانشمندان مواد، اکولوژیست‌ها، فارماکولوژیست‌ها و متخصصان علوم پزشکی باید برای تحقق مواد نوآورانه جهت فراهم شدن الزامات تمدن مدرن در حال ظهور با یکدیگر همکاری کنند. پرونده مقاله

طبیعت مملو از نمونه‌هایی از مواد هوشمند یا مواد پاسخگو به محرک است. برگ‌های گیاه Dionaea muscipula می‌توانند حشرات را شکار کنند. برگچه‌های Codariocalyx motoriusو Helianthus annuus می‌توانند به سمت نور خورشید بچرخند. برگ‌های Mimosa pudica هنگام لمس می‌توانند خود را جمع کنند. آفتاب پرست یا اختاپوس بسته به شرایط یا موقعیت محیطی می‌توانند رنگ خود را تغییر دهند. این پدیده‌های طبیعی از دیرباز مورد توجه محققان قرار گرفته و تلاش‌های مختلفی برای تقلید از این رفتار با استفاده از مواد مصنوعی صورت گرفته است. از این نظر، سنتز، خواص و کاربرد پلیمرهای پاسخ‌دهنده به محرک‌ها به یکی از مهم‌ترین خطوط تحقیقاتی علم پلیمر تبدیل شده است. پلیمرهای هوشمند یا پلیمرهای پاسخ‌دهنده به محرک‌ها در نتیجه تغییرات محیطی کوچک، می‌توانند تغییرات قابل برگشت بزرگی در خواص فیزیکی یا شیمیایی از خود نشان دهند. آنها بسته به وضعیت فیزیکی زنجیره می‌توانند به یک محرک منفرد یا چندین محرک مانند دما، pH، میدان الکتریکی یا مغناطیسی، شدت نور، مولکول های بیولوژیکی و غیره پاسخ دهند که باعث ایجاد پاسخ های ماکروسکوپی در ماده می شود، مانند تورم/ فروپاشی یا انتقال‌های محلول به ژل. افزودن نانو پرکننده‌ها می‌تواند عملکرد این پلیمرهای پاسخ‌دهنده به محرک‌ها را (مانند تثبیت شکل، بازیابی شکل، توانایی خود ترمیم شوندگی) به دلیل سطح ویژه بالا، اثرات هسته‌زایی، اثرات تقویت‌کنندگی و عملکردهای ذاتی (مانند هدایت حرارتی، الکتریکی) افزایش دهد. این مقاله سعی دارد مروری بر روش‌های فیزیکی تهیه نانومواد و نانوکامپوزیت پلیمری هوشمند ارائه دهد. پرونده مقاله