هدف: گونه راش ﺷﺮﻗﻲ ﺣﺪود یک‌‌‌سوم از وﺳﻌﺖ و ﺑﻪ همین ﻧﺴﺒﺖ حجم سرپا را در توده‌‌های آمیخته و تا حدودی خالص جنگل‌‌های ﺷﻤﺎل اﻳﺮان در برمی‌‌گیرد. یکی از عوامل مؤثر بر خصوصیات کمّی درختان، عوامل فیزیوگرافی است. تحقیق حاضر به‌‌‌منظور بررسی تأثیر عوامل توپوگرافی بر خصوصیات کمّی گونه راش انجام شد.مواد و روش‌ها: در این پژوهش جنگل‌های منطقه ناو اسالم به عنوان نمونه در استان گیلان انتخاب شد. با توجه به هدف تحقیق، قطر برابرسینه و ارتفاع درختان راش در سه ‌طبقه ارتفاعی (800 تا 1650 متر)، پنج کلاسه شیب (0 تا 50 درصد) و چهار جهت اصلی جغرافیایی اندازه‌گیری و در فرم‌‌‌های مربوطه ثبت گردید.نتایج: نتایج آزمون تجزیه واریانس یک‌‌‌طرفه نشان داد، تأثیر دو عامل شیب زمین و ارتفاع از سطح دریا بر مشخصه‌‌‌های کمّی گونه راش معنی‌‌‌دار است که به‌‌‌منظور مقایسه میانگین‌‌‌ها از آزمون دانکن استفادهشد. نتایج نهایی حاکی از این بود که کم‌ترین و بیشترین میزان مشخصه‌های کمّی به ترتیب در ارتفاع1300-1440 و 1440-1650 متر وجود دارد؛ در بررسی شیب زمین نیز بیشترین میزان قطر، سطح مقطع و ارتفاع درختان راش در شیب 40-50 درصد به‌‌دست آمد.نتیجه‌گیری: با توجه به سرشت و خصوصیات اکولوژیکی راش، بهترین رویشگاه درختان این‌ گونه برای داشتن بیشترین قطر و ارتفاع، مناطق بالادست و شیب‌‌‌دار است. پرونده مقاله