سابقه و هدف:استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین عامل مهم عفونت‌های اکتسابی بیمارستانی است. تنوع ژنتیکی در استافیلوکوکوس اورئوس می‌تواند بر پاسخ به درمان تأثیر بگذارد و لذا شناسایی آنها در انتخاب آنتی بیوتیک‌های کارآمد، مؤثر می‌باشد. در این مطالعه سعی شد تا تنوع ژنتیکی جدایه‌های MRSA با پرایمرهای تصادفی تعیین گردد.مواد و روش کارها:پژوهش توصیفی- مقطعی حاضر در سال 1394 بر روی 50 ایزوله MRSAانجام شد. ژنوم با روش Boiling استخراج گردید. تکنیک RAPD-PCR با 16پرایمر انجام و قرابت ژنتیکی ایزوله‌ها با استفاده از ماتریس یک و صفر و خوشه‌بندی و رسته‌بندی با کمک نرم‌افزار NTSYS و MVSP انجام شد.نتایج:بیشترین و کمترین باندهای تولیدی مربوط به پرایمرهای 4M و 9 Mمی‌باشد. بیشترین میانگین باند برای هر ایزوله- پرایمر مربوط به پرایمر 4M با 1/8 باند است. بیشترین باند پلیمرف با 36 باند مربوط به پرایمر 5M می‌باشد. بزرگ‌ترین و کوچک‌ترین باندها مربوط به پرایمر 2M باKb 6/3 و پرایمر 12M به میزان bp100 بود. 16 آغازگر 583 باند تشکیل دادند که 412 (91/70%) باند پلیمرف و 171 (09/29%) باند اختصاصی بود.این روش ایزوله‌ها را به دو خوشه عمده تقسیم‌بندی کرد.نتیجه‌گیری:مطالعه نشان داد ایزوله‌ها از نظر ژنتیکی هتروژن می‌باشند. نتایج بیانگر تواناییRAPD-PCR در تمایز ایزوله‌ها است. رعایت بهداشت توسط افراد مراجعه‌کننده به مراکز درمانی و نیز استریل لوازم و وسایل مورد استفاده عمومی بیماران و مراجعان این مراکز مورد تاکید است. پرونده مقاله