این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان گروهی شناختی رفتاری در میزان اضطراب و همچنین خستگی‌پذیری کودکان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر (GAD) انجام شد. جامعه مورد نظر شامل تمامی دختران 13- 11 ساله مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر در شهر تهران بود. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون دو گروهی با اندازه‌گیری مکرر بود. نمونة پژوهش شامل 32 نفر از دختران 13-11 ساله مبتلا به GAD بود که بر اساس ملاک‌های تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM5) واجد ملاک‌های GAD باشند. افراد گروه نمونه به‌صورت در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (16 نفر) و کنترل (16 نفر) جایگزین شدند. درمان شامل 18 جلسه 90 دقیقه‌ای بود که به‌صورت یک جلسه در هفته و بر مبنای درمان گروهی شناختی رفتاری بر روی گروه آزمایش انجام گرفت. در این پژوهش از پرسشنامه غربال‌گری اختلالات هیجانی مرتبط با اضطراب دوران کودکی (SCARED؛ بیرماهر و همکاران، 1997)، پرسشنامة تجدید نظر شدة اضطراب آشکار کودکان (RCMAS؛ رینولدز و ریچموند، 1978)، پرسشنامه میزان گرایش به خستگی (BPS؛ فارمر و ساندبرگ، 1986)، استفاده گردید. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس یک راهه اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد تغییرات معنی‌داری در اثر درمان شناختی رفتاری در میزان اضطرابِ افراد گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به وجود آمده است (05/0>p). پرونده مقاله

مقیاس تجارب مربوط به روابط نزدیک- ساختار رابطه، مبتنی بر رویکرد ابعادیِ دلبستگی و یکی از پراستفاده ترین آزمون ها در حوزه ی دلبستگی بزرگسالان است. هدف پژوهش حاضر، بررسی پایایی اعتبار و ساختار عاملی پرسشنامه ی تجارب روابط نزدیک- ساختار رابطه بود. بدین منظور، نمونه‌ای با حجم 340 نفر از جوانان مجرد 18 تا 30 ساله ساکن شهر تهران به روش نمونه‌گیری در دسترس از مناطق مختلف شهر تهران انتخاب و از نظر روابط نزدیک- ساختار رابطه، اضطراب، افسردگی و استرس مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که مدل دو عاملی با استفاده از دو عامل اجتناب و اضطراب در هر حوزه، در جامعه ی ایرانی برازش دارد. ضریب آلفای کرونباخ، بالاتر از 70/0 و در حد رضایت‌بخشی بود؛ علاوه بر این، ضریب بازآزمایی این پرسشنامه پس از دو هفته فاصله ی زمانی بین 69/0 تا 80/0 بود. بررسی ضرایب همبستگی نشان داد که نمرات روابط نزدیک- ساختار رابطه با اضطراب، افسردگی و استرس، رابطه ای مثبت و معنادار دارد. این رابطه بیانگر اعتبار همگرا پرسشنامه ی روابط نزدیک- ساختار رابطه است. ساختار عاملی، اعتبار و پایایی پرسشنامه ی روابط نزدیک- ساختار رابطه برای کاربردهای پژوهشی و تشخیص‌های بالینی در حد قابل قبول است و می توان گفت پرسشنامه ی مزبور ابزاری مفید و معتبر جهت انجام پژوهش های مرتبط با دلبستگی در حوزه های مختلف رابطه است. پرونده مقاله