هدف این پژوهش بررسی رابطه ی بین وضعیت اشتغال زنان با میزان سلامت اجتماعی آنان در شهر مراغه می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی و از لحاظ روش گردآوری اطلاعات، روش تحقیق پیمایشی می باشد. چارچوب تئوریکی تحقیق شامل نظریه کییز و رویکردهای مثبت و منفی ارتباط اشتغال و سلامت اجتماعی (انسجام اجتماعی، پذیرش اجتماعی، مشارکت اجتماعی، انطباق اجتماعی و شکوفایی اجتماعی) است. جامعه آماری کلیه زنان بالای 25 سال شهر مراغه (40642 نفر) می باشد و طبق فرمول کوکران برای جامعه نامحدود، حجم نمونه 380 نفر برآورد گردید. گفتنی است روش نمونه گیری از نوع خوشه ای چند مرحله ای و تصادفی ساده بود. برای جمع آوری اطلاعات از دو نوع پرسشنامه استاندارد (سلامت اجتماعی کییز) و محقق ساخته استفاده شد. مقدار ضریب آلفای کرونباخ 942/0 به دست آمده است که حاکی از پایایی سوالات می باشد. برای خلاصه کردن داده ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد و ...) استفاده شد و دربخش آمار استنباطی برای بررسی روابط بین متغیرها از آزمون t مستقل، همبستگی پیرسون، تی تست و تحلیل واریانس استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بین وضعیت اشتغال زنان با سلامت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد. هم چنین سلامت اجتماعی در بین زنان شاغل بیشتر از خانه دار و در بین شاغلین رسمی و پاره وقت بالاترین سطح سلامت اجتماعی دیده شد به عبارتی، شرایط شغلی بیشترین تاثیر را بر میزان سلامت اجتماعی دارد. پرونده مقاله