انزوای اجتماعی مانع از مشارکت سازنده افراد در جامعه می‌شود و از آنجا که احساس امنیت اجتماعی، یکی از متغیرهای اثرگذار بر انزوای اجتماعی است، تحقیق حاضر با هدف مطالعه‌ی رابطه‌ی احساس امنیت اجتماعی و انزوای اجتماعی بین دانشجویان دانشگاه شیراز انجام شده است. جامعه‌ی آماری، کلیه‌ی دانشجویان دانشگاه شیراز بوده‌اند که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 411 نفر به‌عنوان حجم نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه‌ی ساختمند بود که با بکارگیری از مقیاس‌های احساس امنیت اجتماعی و ‌انزوای اجتماعی تدوین گردید. یافته‌ها، حاکی از رابطه‌ی معکوس و معنادار بین انزوای اجتماعی با متغیرهای سن و ابعاد احساس امنیت اجتماعی (احساس امنیت اقتصادی، احساس امنیت سیاسی، احساس امنیت قضایی، احساس امنیت روانی و احساس امنیت عمومی) دارد؛ همچنین متغیرهای جنسیت، وضعیت تأهل، میزان تحصیلات، طبقه‌ی اجتماعی و محل سکونت تفاوت معناداری با انزوای اجتماعی داشتند؛ اما رشته‌ی تحصیلی، تفاوت معناداری با انزوای اجتماعی دانشجویان نشان نداد. پرونده مقاله

مجموعه‌ای از مسائل محیط‌زیستی به‌ویژه در کلان‌شهرها ضرورت پرداختن به موضوع‌های محیط‌زیستی را ضروری می‌سازد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی رفتار محیط‌زیستی ساکنان 18 سال به بالای کلانشهر شیراز و ارتباط آن با متغیرهای سرمایه اجتماعی و ابعاد آن، جنسیت و سن بود. از روش پژوهش پیمایشی و ابزار پرسشنامه ساختمند جهت گردآوری داده‌ها استفاده شده است. نمونه مورد مطالعه، 1045 نفر از ساکنان شهر شیراز بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی از نوع خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای ارزیابی اعتبار پرسشنامه از تحلیل عاملی و برای تعیین پایایی آن، از هماهنگی درونی ابزار به روش آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد با توجه به مقدار ضریب همبستگی (246/0) در سطح معناداری 99 درصد بین رفتار محیط‌زیستی و سرمایه اجتماعی ساکنان کلانشهر شیراز و رفتار محیط‌زیستی آن‌ها رابطه مثبت و معناداری در سطح 99 درصد وجود دارد. ابعاد سرمایه اجتماعی (انسجام اجتماعی، هنجارمندی، اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی و تعامل اجتماعی) نیز ارتباط مثبت و معناداری با رفتار محیط‌زیستی داشتند؛ اما بین اعتماد بین شخصی و رفتار محیط‌زیستی ارتباط معناداری مشاهده نشد. سن ارتباط مثبت و معناداری در سطح 99 درصد با رفتار محیط‌زیستی نشان داد. بین رفتار محیط‌زیستی پاسخگویان با توجه به جنسیت آن‌ها تفاوت معناداری در سطح 95 درصد وجود داشت. پژوهش نشان داد که زنان رفتار محیط‌زیستی مسئولانه‌تری دارند. تدوین و اجرای سیاست‌های تقویت کننده سرمایه اجتماعی برای پیگیری منافع جمعی همچون محیط زیست، ضرورت انکارناپذیر است. پرونده مقاله

بسیاری از تهدیدات زیست محیطی، تخریب منابع و آلوده سازی محیط پیامد رفتار انسانی است. تنها تغییر در رفتار انسانی می‌تواند این مشکلات زیست محیطی را کاهش دهد. یکی از معیارهای پیش بینی رفتارهای محیط زیستی، عامل نگرش می باشد. بنابراین هدف این پژوهش، بررسی رابطه نگرش شهروندان شهر شیراز با رفتار زیست محیطی آنان می باشد. مطالعه ی حاضر، پیمایشی است که جامعه آماری آن شامل شهروندان (15 تا 60 سال) پنج منطقه از مناطق شهر شیراز می باشد. حجم نمونه بر اساس فرمول منطقی کوکران تعداد 268 شهروند و روش نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای است. ابزار اصلی جهت جمع آوری داده های موردنیاز، پرسشنامه براساس طیف دانلاپ می باشد. میانگین و انحراف معیار نمره رفتار زیست محیطی شهروندان 78/16 ± 79/ 71 )میانگین 0تا 100) است که در گروه های مختلف، متغیر می باشد. سن، میزان نگرانی درباره مسایل محیط زیست و روند تخریب آن، تحصیلات و نگرش با متغیر وابسته رابطه معناداری را نشان می دهند. در مدل نهایی، نگرش زیست محیطی مهم ترین عامل تاثیرگذار بر رفتار زیست محیطی می باشد. با توجه به نتایج، لازم است برنامه های فرهنگی متنوع از جمله عملکرد رسانه ها مورد ارزیابی و تاکید قرار گیرد. پرونده مقاله