مجازات حبس با وجود تبعات منفی برای افراد، جامعه و دولت، سهم بالایی در احکام صادره دادگاه ها داشته و در عین حال بر جلوگیری از تکرار جرم تأثیر کمی دارد. مجازات های جایگزین حبس به عنوان بارزترین تلاش برای رفع این نقیصه محسوب می شود. در تعیین مجازات های جایگزین می توان نظام مجازاتی بر مبنای شرایط اجتماعیِ وقوع جرم در نظر گرفت که در این پژوهش، نظام مجازات های اجتماعی نامیده شده است. مجازات های اجتماعی نظامی است که در آن احکام، با در نظر گرفتن شرایط وقوع و نوع جرم، شرایط مجرم و میزان برخورداری او از سرمایه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی و شرایط بزه دیده صادر می شود. این مقاله به بررسی قابلیت جلوگیری ارتکاب جرمِ مجازات های جایگزین حبس و مجازات های اجتماعی در مقایسه با مجازات زندان می پردازد. در این تحقیق که مطالعه ای کیفی است، با 65 نفر از قضات و حقوقدانان با روش انتخاب هدف مند مصاحبه شده است. داده ها با مصاحبه های نیمه ساخت یافته جمع آوری و تحلیل آن ها با روش تحلیل محتوای کیفی جهت دار و تحلیل تماتیک انجام شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که اکثریت پاسخگویان مجازات های اجتماعی را به شرط اجرای صحیح، بیش از مجازات حبس بر کاهش جرم موثر دانسته و این نوع مجازات ها را دارای پیامدهای منفی زندان نمی دانند. پرونده مقاله