در مطالعه حاضر، اثرات سمیت و تفاوت میزان حساسیت مراحل تکاملی ناپلیوس و بالغ Artemia fransiscana، نسبت به جذب نانوذرات نقره شیمیایی و بیوسنتز شده توسط عصاره آبی جلبک دریایی سبز Ulva flexuosa، ارزیابی گردید. به این منظور ناپلی و بالغ آرتمیا، در غلظت های متوالی افزایشی نانوذرات نقره شیمیایی و بیوسنتزی قرار داده شدند. تلفات در هر گروه در زمان های 12،24، 36 و 48 ساعت بعد از مجاورت ثبت و با نرم افزار Probit آنالیز گردید.نتایج نشان داد کهسمیت هر دو نوع نانوذره نقره بر ناپلیوس و بالغ آرتمیا با افزایش غلظت و نیز با افزایش مدت زمان مجاورت روند افزایشی داشته و تفاوت ها میان آنها معنی دار بود (05/0p<). بنحوی که پس از 48 ساعت، غلظت ایجاد کننده ی50% تلفات (LC50)، در ناپلی آرتمیا با نانوذرات نقره شیمیایی 8/31 میلی گرم در لیتر و برای نانوذرات نقره بیوسنتز شده توسط جلبک سبز 9/366 میلی گرم در لیتر بود. حال آنکه این غلظت در ارتباط با بالغین آرتمیا طی مجاورت با نانوذرات نقره شیمیایی برابر با 47 میلی گرم در لیتر و برای نانوذرات نقره بیوسنتزی240 میلی گرم در لیتر ارزیابی شد. مقایسه نتایج سمیت نشان می دهد که در هر دو مرحله زندگی آرتمیا، نانوذرات نقره شیمیایی در قیاس با بیوسنتزی، از قدرت سمیت بالاتری برخوردار بوده، لکن حساسیت ناپلیوس های آرتمیا نسبت به نانوذرات نقره شیمیایی بیشتر از مرحله بلوغ ولی نسبت به نوع زیست تولیدی کمتر است. این تحقیق می تواند در توسعه کاربری نانوذرات زیست سازگار با اهداف بوم مدیریتی پیشگام باشد. پرونده مقاله