به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی، محلول پاشی با اسید آسکوربیک، اسید سالیسیلیک و متانول و فرسودگی بذر پس از برداشت بر عملکرد دانه و بنیه بذر کلزا، دو آزمایش مجزا به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بر روی گیاه مادری در شرایط مزرعه ای و به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با توجه به شرایط انبارداری انجام گردید. در شرایط مزرعه ای فاکتور اصلی در سه سطح شامل آبیاری پس از 60 میلی متر تبخیر از تشتک به عنوان شاهد (آبیاری مطلوب)، قطع آبیاری در مرحله گلدهی و قطع آبیاری در مرحله خورجین دهی و عامل فرعی نیز در 10 سطح، شامل (اسید آسکوربیک با غلظت 100، 200 و 300 میلی گرم در لیتر، سالیسیلیک اسید با غلظت 100، 200 و 300 میکرومول، متانول با غلظت 10، 20 و 30 درصد حجمی، و شاهد به صورت محلول پاشی با آب مقطر) بودند. بذور حاصل از گیاه مادری نیز در شرایط بدون انبارداری (شاهد) و یک ماه انبارداری در دمای 40 درجه سلسیوس مورد ارزیابی قرار گرفتند. کاربرد اسید آسکوربیک (300 میلی گرم در لیتر) در شرایط آبیاری مطلوب موجب افزایش عملکرد دانه به میزان 29 درصد نسبت به عدم کاربرد مواد مؤثر بر رشد در شرایط آبیاری مطلوب گردید. اثر تیمارهای مزرعه ای گیاه مادری بر وزن ریشه چه، وزن ساقه چه، سرعت جوانه زنی روزانه، متوسط جوانه زنی روزانه، شاخص وزنی قدرت بذر و کارایی استفاده از ذخایر تحت شرایط بدون انبارداری و یک ماه انبارداری معنی دار بودند. قطع آبیاری گیاه مادری، کاهش وزن ریشه چه و ساقه چه را هم در شرایط انبارداری و هم بدون انبارداری به دنبال داشت. در شرایط بدون انبارداری و یک ماه انبارداری بیشترین درصد جوانه زنی از کاربرد 300 میلی گرم در لیتر اسیدآسکوربیک در شرایط آبیاری مطلوب حاصل شد. در شرایط یک ماه انبارداری نیز حداقل درصد جوانه زنی مربوط به عدم کاربرد مواد مؤثر بر رشد و قطع آبیاری در مرحله گلدهی بود. تحت شرایط یک ماه انبارداری بذور حاصل از گیاهان مادری محلول پاشی شده با اسید آسکوربیک در تمام تیمارهای آبیاری از شاخص وزنی قدرت بذر بیشتری برخوردار بودند. پرونده مقاله