اشریشیا کلای، عامل بیماری کلی‌باسیلوز در طیور می‌باشد که خسارات سنگینی را به صنعت طیور تحمیل می‌نماید و از دلایل اصلی مصرف دارو و رخداد بیشتر مقاومت داروئی است. به منظور کاهش مقاومت داروئی به عنوان یک مشکل جهانی و برقراری هر چه بیشتر سلامت انسان، حیوان و محیط زیست، بررسی دوره‌ای میزان مقاومت‌های داروئی ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی میزان مقاومت جدایه‌های اشریشیا کلای طیور گوشتی به ترکیبات ضدمیکروبی و همچنین ردیابی ژن‌های مقاومت فلورفنیکل (cfr, fexA, floR) و کلیستین(mcr-1) در بین جدایه‌ها بود. تعداد 100 جدایه از اشریشیا کلای به‌دست آمده از جراحات تیپیک کلی‌باسیلوز از طیور ارجاع شده به یک آزمایشگاه خصوصی شهر تهران و بانک ذخیره‌ی دانشگاه جمع‌آوری و مقاومت داروئی به 16 ترکیب ضدمیکروبی شامل آمپی‌سیلین، نئومایسین، جنتامایسین، انروفلوکساسین، فلومکوئین، دی-فلوکساسین، کلرامفنیکل، فلورفنیکل، فوزباک، اریترومایسین، کلیستین، تتراسایکلین، اکسی‌تتراسایکلین، تری‌ متوپریم+سولفا، لینکواسپکتین و داکسی‌سایکلین، با روش دیسک دیفیوژن انجام پذیرفت. سپس، DNA کروموزومی و پلاسمیدی جدایه‌ها استخراج و ژن‌های مقاومت فلورفنیکل (cfr ,fexA ,floR) و کلیستین (mcr-1) در بین تمامی جدایه‌ها با روش PCR ردیابی شد. بر اساس نتایج آزمایش حساسیت داروئی، بیشترین میزان مقاومت به‌دست آمده مربوط به اریترومایسین، داکسی‌سایکلین و تتراسایکلین و کمترین مقاومت مربوط به سه ترکیب لینکواسپکیتن، جنتامایسین و فوزباک بود. همه‌ی جدایه‌ها حداقل به یک ترکیب ضدمیکروبی و 10% جدایه‌ها حداقل به 12 ترکیب ضدمیکروبی مقاوم بودند. در این مطالعه 16% از جدایه‌ها دارای الگوی مقاومت یکسان و 35% جدایه‌ها هرکدام دارای الگوی مقاومت جداگانه‌ای بودند. همچنین از بین 85 جدایه در این مطالعه، 40% و 94/52% جدایه‌ها ژن مقاومت به floR را، به ترتیب، بر روی پلاسمید و کروموزوم خود داشتند و هیچ جدایه‌ای از نظر وجود ژن-های مقاومتfexA ، cfr و mcr-1 مثبت نبود. نتایج این مطالعه مقاومت بالای جدایه‌های اشریشیا کلای به‌دست آمده از موارد کلی‌باسیلوز طیور را به ترکیبات رایج ضدمیکروبی در صنعت طبور ایران نشان داد. ردیابی ژن‌های مقاومت آگاهی محققین را در خصوص اپیدمیولوژی مقاومت داروئی افزایش می‌دهد. این اطلاعات لزوم اجرای برنامه‌های مدیریتی صحیح برای مرغداری‌ها و مصرف درمانی منطقی ترکیبات ضدمیکروبی را در کنار پایش دوره‌ای میزان مقاومت‌ها خاطر‌نشان می‌سازد. پرونده مقاله

در اسفند ماه سال 1398، سه رأس بره 5 تا 15 روزه نژاد مخلوط به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه تهران ارجاع داده شدند. شکایت دامدار از وجود تلفات 20 درصدی (42 رأس) در بره های 4 تا 17 روزه گله خود که تنها با شیر مادر تغذیه می شدند، بود. در مشاهده و معاینه بالینی، زمین گیری، افسردگی، ضعف، دمای 40 درجه سلسیوس، اتساع شیردان با مایعات، تاکی پنه، تاکیکاردی و پرخونی مخاطات ثبت گردید. بره ها پس از معاینات بالینی، تحت بررسی خو ن شناسی قرارگرفته و سپس در شرایط بهداشتی کالبدگشایی شدند. همچنین خون، مغز استخوان، مغز، ریه، قلب، کبد، کلیه، روده و شیردان مورد کشت های باکتریایی هوازی و بی هوازی قرار گرفتند. در بررسی خون شناسی، آنمی نرموسیتیک نرموکرومیک، لکوپنی، لنفوپنی، انحراف به چپ، حضور شیستوسیت، کراتوسیت، میلوسیت و متامیلوسیت مشاهده شد. در کالبدگشایی، زخم های سرسنجاقی در مخاط شیردان، حضور توده های خونی شبیه به دانه قهوه در محتویات شیردان و رنگ پریدگی کلیه ها وجود داشت. در رنگ آمیزی گرم گسترش مستقیم شیردان، تعداد زیادی باکتری میله ای شکل گرم مثبت مشاهده شد. همچنین از شیردان و روده دام های بیمار، کلستریدیوم پرفرینجنس تیپA و اشریشیا کولای غیرپاتوژن جدا گردید. مطالعه حاضر نشان داد که باکتری کلستریدیوم پرفرینجنس تیپA ممکن است در بیماری التهاب شیردان بره ها دخیل باشد. پرونده مقاله