امروزه، مهم ترین عامل بروز بیماری‌های متابولیکی و تولیدمثلی در گاوهای شیری را اختلال در روند طبیعی وقایع سلولی- مولکولی بدن که به دنبال افزایش بیش از حد اکسیدان‌ها و شکل‌گیری استرس اکسیداتیو رخ می دهد، می دانند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی احتمال وجود ارتباط آماری معنی‌دار بین سطوح سرمی مالون‌دی‌آلدئید (malondialdehyde; MDA) و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام (total antioxidant capacity; TAC)، به عنوان شاخص‌های استرس اکسیداتیو، با میزان ابتلا به کتوز تحت‌بالینی و آندومتریت بالینی در گاوهای شیری بود. بدین منظور، تعداد 101 رأس گاو شیری هلشتاین در 4 گروه سالم، مبتلا به کتوز تحت‎بالینی، مبتلا به آندومتریت بالینی و مبتلا به هر دو بیماریکتوز تحت‌بالینی و آندومتریت بالینی توزیع شدند. مقادیر سرمی MDA و TACدر گاو های هرچهار گروهدر یک بازه زمانی یک ماهه پس از زایمان اندازه‌گیری شدند. کمترین غلظت سرمی TAC و بیشترین سطح سرمی MDA در گاوهای گروه مبتلا به هر دو بیماری مشاهده شد، این در حالی بود که گروه کنترل (گاوهای سالم) دارای بیشترین مقادیر سرمی TAC و کمترین سطح سرمی MDA بودند (05/0p ≤). همچنین تفاوت آماری معنی‌داری در مقادیر سرمی TACو MDAبین گروه‌های مبتلا به آندومتریت بالینی و کتوز تحت‌بالینی مشاهده نشد (05/0p >). نتایج مطالعه حاضر وجود یک ارتباط آماری معنی‌دار بین غلظت‌های سرمی MDA و TAC با میزان بروز آندومتریت بالینی و شیوع همزمان کتوز و آندومتریت را در گاوهای شیری نشان داد (05/0p ≤). پرونده مقاله