اثرات سیتوتوکسیک شیمی درمانی و اشعه درمانی با تغییرات ز یادی در دستگاهتناسلی مردان همراه است. ملاتونین یکی از ترشحات غده اپی فیز بوده که بهعنوان آنتی اکسیدان شناخته شده است.هدف از تحقیق حاضر بررسی اثرات محافظتی ملاتونین روی اختلالاتاسپرماتوژنز ناشی از درمان با جمسیتابین به کمک ارزیابی های بافت شناسیبیضه می باشد.مطالعه حاضر برروی 48 سر موش نر بالغ 8 هفته انجام شد حیوانات در 6 گروهشامل گروه کنترل دریافت کننده نرمال سالین، گروه 2 و 3 به ترتیب دریافت کننده 10و20 mg/kg ملاتونین و گروه 4، دریافت کننده تک دوز 50mg/kg جمسیتابین به صورت داخل صفاقی و گروه 5 و 6 به دنبال تجویزmg/kg 50 جمسیتابین به مدت 14 روز ملاتونین 10و20 mg/kg دریافت می کرد، 14 روز پس از شروع درمان بیضه همه حیوانات جدا شد و پس ازفیکس کردن در فرمالین بافرز10% و تهیه اسلایدهای هیستولوژی ارزیابی ها از طریق مطالعات لوله های سمی نیفروس و شمارش سلول های زایا و سوماتیک انجام گرفت .آنالیزهای آماری با کمک روش ناپارامتری کروسکال والیس انجام گرفت و سطح آماری pاز جمسیتابین شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که ملاتونین دارای اثر محافظتی رویآسیب های بیضه القاء شده با جمسیتابین است هر چند که مکانیسم نامشخصاست، احتمالاً این عمل از طریق کاهش آسیبهای اکسیداتیو صورت می گیرد. پرونده مقاله

تمایل به استفاده از محصولات حاوی گیاه افدرا به دلیل خواص مطلوبنیروزایی، چربیسوزی و ضد احتقانی افزایش یافته است. حضور ترکیباتآگونیستی آلفا و بتا آدرنرژیک در این گیاه میتواند اثرات متفاوتی بر رحم بگذاردو فقدان تحقیقات علمی در این زمینه ما را بر آن داشت که به منظور تعیین اثراتعصاره آبی الکلی گیاه افدرا ماژور ب ر رحم این پژوهش صورت گیرد. جهت انجام آزمایش موشصحرایی ویستار (220±30)گرم مورد استفاده قرار گرفت. در حالت بیهوشی با قطع سر موشها کشته شده رحم جدا گردید و در محلول دیژالون که به آن گاز کربوژن (95% اکسیژن و 5% گاز کربنیک) دمیده میشد به برشهای 1/5 تا 2 سانتیمتر بریده شد و به ترانس دیوسر ایزومتریک در حمام بافتی متصل گردید. نتایج نشان دادند که عصاره آبی الکلی گیاه افدرا ماژور ا ثر انبساطی بر رحم داشت. غلظتهای تجمعی عصاره ( 0/0625-3 میلی گرم بر میلی لیتر) انقباض ناشی از کلرید پتاسیم ( 60 میلیمولار) و اکسیتوسین (0/25 میلی مولار) را به صورت وابسته به غلظت کاهش داد. اثر مهاری عصاره بر انقباض ناشی ازکلریدپتاسیم توسط فنوکسیبنزامین (0/001 میلی مولار) کاهش نیافت که به لحاظ آماری معنی دار نیست (P>0/05),اما وراپامیل و پروپرانولول مانع از اثر مهاری عصاره شدند که از لحاظ آماری معنی دار بودند (P≤0/05) اثرمهاری عصاره بر انقباض ناشی ازاکسیتوسین در حضور وراپامیل اثر سینرژیستی بر رحم را نشان داد که از لحاظ آماری معنی دار بود (P≤0/05)نتایج نشان دادند که مکانیسم اصلی اتساع عضله صاف رحم از طریق مکانیسم-های آگونیستی بتا آدرنرژیکی همراه با مکانیسمهای احتمالی دیگر از جملهکانالهایکلسیمی میباشد. این نتایج میتواند موید مصرف سنتی این گیاه باشد پرونده مقاله

تمایل به استفاده از محصولات حاوی گیاه افدرا به دلیل خواص مطلوب کاهشوزن، ضد باکتری و ضد حساسیت افزایش یافته است. حضور ترکیبات آگونیستیآلفا و بتا آدرنرژیک در این گیاه میتواند اثرات متفاوتی بر دستگاه گوارش بگذارد وفقدان تحقیقات علمی در این زمینه ما را بر آن داشت که به منظور تعیین اثراتعصاره آبی الکلی گیاه افدرا ماژورب ر تهیروده این پژوهش صورت گیرد. جهتانجام آزمایش موش صحرایی نر نژاد ویستار مورد استفاده قرار گرفت. در حالتبیهوشی با قطع سر موش ها کشته و تهی روده جدا گردید و در محلول کربس به1 تا 2 سانتیمتر بریده شد و به ترانس دیوسر ایزو متریک در حمام بافتی / قطعات 5متصل گردید. نتایج نشان دادند که عصاره آبی الکلی گیاه افدرا ماژورا ثر انبساطی بر تهی روده داشت. غلظت های تجمعی عصاره (0/0625-3 میلیگرم بر میلی لیتر) انقباض ناشی از کلرید پتاسیم ( 80 میلی مولار) و استیلکولین (0/1 میلی مولار) را به صورت وابسته به غلظت کاهش داد. اثرمهاری عصاره بر انقباض ناشی از کلرید- پتاسیم توسط فنوکسیبنزامین (0/001 میلی مولار) کاهش نیافت که به لحاظ آماری معنی دار نیست (P≥0/05) .اما وراپامیل و پروپرانولول مانع از اثر مهاری عصاره شدند که این اختلاف معنی دار بود (P≤0/05). اثرمهاری عصاره بر انقباض ناشی از استیلکولین در حضور هر یک از سه داروی وراپامیل، فنوکسیبنزامین وپروپرانولول اثر سینرژیستی بر تهیروده را نشان دادند که از لحاظ آماری معنی دار بودند(P≥0/05). نتایج نشان دادند که مکانیسم اصلی اتساع عضله صاف تهی روده از طریق مکانیسمهای آگونیستی بتا آدرنرژیکی همراه با مکانیسمهای احتمالی دیگراز جمله کانالهای کلسیمی میباشد. این نتایج میتواند موید مصرف سنتی این گیاهباشد. پرونده مقاله

زمینه و هدف: سیستم‌ اپیوئیدرژیک و گیرنده‌های مختلف آن نقش مهمی در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان ایفا می‌کنند. از سوی دیگر، اثر کاهشی اکسی‌توسین نیز بر اخذ غذا پرندگان مشاهده شده است. مطالعه کنونی با هدف بررسی اثرات هم‌افزایی اکسی‌توسین با سیستم اپیوئیدرژیک بر رفتار تغذیه‌ای در جوجه‌‌های تخمگذار صورت گرفته است.روش کار: این مطالعه در سه آزمایش انجام گرفت، به طوریکه هر آزمایش از یک گروه کنترل و سه گروه تیمار تشکیل شده بود. در تمامی گروه‌ها، پرندگان تزریق داخل بطنی مغزی ‎محلول رقیق کننده یا محلول دارویی را پس از 3 ساعت محرومیت غذایی دریافت کردند. در آزمایش اول: سرم فیزیولوژی، اکسی‌توسین(16/0 نانومول )، DAMGO(آگونیست گیرنده‌‌های مو اپیوئیدی، 5/62 پیکومول) و اکسی‌توسین به همراه DAMGO تزریق گشت. آزمایش‌های بعدی مطابق با آزمایش اول انجام شدند، با این تفاوت که DPDPE (آگونیست گیرنده‌های دلتا اپیوئیدی، 20 نانومول) در آزمایش دوم و U-50488H(آگونیست گیرنده‌های کاپا اپیوئیدی، 10 نانومول) در آزمایش سوم، جایگزین DAMGO شده و به تنهایی و همراه با اکسی‌توسین تزریق شدند. پس از تزریق، آب و غذا بدون محدودیت در دسترس پرندگان قرار گرفت و مصرف غذا (گرم) بر اساس درصد وزن بدن ‎اندازه گیری شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که تزریق همزمان دوزهای تحت اثر اکسی‌توسین و DAMGO منجر به کاهش معنی‌دار اخذ غذا شد (05/0 p<).نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها، به نظر می‌رسد احتمالا یک اثر هم‌افزایی بین اکسی‌توسین با آگونیست گیرنده‌ مو اپیوئیدی در کنترل اخذ غذا در جوجه‌های تخمگذار وجود دارد. پرونده مقاله

ززمینه و هدف: صرع کاتامینال یا قاعدگی، شکلی خاص از صرع در زنان است که طی آن با بروز چرخه قاعدگی تشدید تشنج رخ می‌دهد و ممکن است تا 70 درصد از زنان دچار صرع را درگیر نماید. بر پایه مطالعات پیشین، نقش نوروپپتید فوئنکسین در سیستم تولیدمثلی جنس ماده مشاهده شده و اثرات ضدتشنجی آن نیز اخیراً به اثبات رسیده است. همچنین به نظر می‌رسد که سیستم گابائرژیک نقش مهمی در مهار تشنج ایفا ‌کند. از این رو، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات مرکزی فوئنکسین و موسیمول (آگونیست گیرنده گابا A) بر تشنجات ناشی از پنتیلن تترازول در مراحل مختلف چرخه فحلی در موش صحرایی انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تعداد 120 سر موش صحرایی ماده در 5 گروه آزمایشی به ترتیب تزریق درون بطن مغزی سرم فیزیولوژی، فوئنکسین (5 میکروگرم)، فوئنکسین (10 میکروگرم) ، فوئنکسین (5 میکروگرم)+ موسیمول (1/0 میکروگرم) و فوئنکسین (10 میکروگرم)+ موسیمول (1/0 میکروگرم) را طی مراحل مختلف چرخه فحلی (پرواستروس، استروس، مت‌استروس و دی‌استروس) دریافت کردند. پس از تزریق درون بطن مغزی، به منظور القا تشنج، تزریق درون صفاقی پنتیلن تترازول با دوز 80 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن موش صحرایی در تمامی گروه‌ها انجام شد و زمان آغاز تشنجات میوکلونیک و تونیک–کلونیک (ثانیه) به مدت 30 دقیقه ارزیابی و ثبت شد.نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تزریق فوئنکسین به تنهایی در دوزهای 5 و 10 میکروگرم بصورت وابسته به دوز موجب افزایش معنی دار زمان شروع تشنجات میوکلونیک و تونیک-کلونیک (ثانیه) در تمامی فازهای فحلی نسبت به گروه کنترل شد (05/0p<). همچنین تزریق توأمان فوئنکسین با موسیمول نیز بطور معنی داری تشدید اثر فوئنکسین بر زمان شروع تشنجات میوکلونیک و تونیک-کلونیک (ثانیه) را در تمامی فازهای فحلی در پی داشت (05/0p<).نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که اثرات ضد تشنجی فوئنکسین احتمالأ توسط گیرنده‌های گابا A میانجی‌گری شود. پرونده مقاله

بتا آسارون ماده موثره گیاه Acorus tatarinowii Schott می باشد که قادر به عبور از سد خونی مغز بوده و بر سیستم اعصاب مرکزی تاثیر می گذارد. در تحقیق حاضر اثر بتا آسارون بر غلظت فاکتور نکروز توموری- آلفا (TNF-α) به دنبال دریافت بتا آمیلویید در مغز موش های صحرایی نر بالغ مورد بررسی قرار گرفت. موش های صحرایی نر بالغ به صورت تصادفی به 9 گروه 6 تایی تقسیم شدند: گروه کنترل سالم، گروه شاهد جراحی، گروه های دریافت کننده بتا آسارون (5/12، 25 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی به مدت 50 روز)، گروه کنترل آلزایمری (دریافت کننده یک دوز 4 میکرولیتری بتا آمیلویید 42-1 به صورت تزریق دو طرفه در هیپوکامپ) و گروه های آلزایمری شده و دریافت کننده بتا آسارون (تیمار دوزهای 5/12، 25 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن بتا آسارون به صورت خوراکی به مدت 30 روز و بعد از دریافت بتا آمیلویید، ادامه تیمار با بتا آسارون به مدت 3 هفته). در پایان آزمایش حیوانات کشته شدند و غلظت TNF-α در هموژنات مغز اندازه گیری گردید. تیمار بتا آسارون در دوزهای 25 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، موجب کاهش غلظت TNF-α در موش های صحرایی آلزایمری شده گردید(001/0p <). با توجه به یافته های حاصل از این مطالعه می توان نتیجه گیری کرد که بتا آسارون در محافظت در برابر التهاب حاصل از دریافت بتا آمیلویید در بافت مغز موش صحرایی نقش موثری ایفا می کند. پرونده مقاله