پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی پارادایمی تدوین قراردادهای نامتعارف کاری در شرکت‌های بخش خصوصی ایران انجام شده است. روش تحقیق کیفی و مبتنی بر نظریه‌پردازی داده‌بنیاد است. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته و تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به روش استراوس و کوربین استفاده شد. نمونه‌گیری به روش نمونه‌گیری نظری و با بهره‌گیری از تکنیک‌های هدفمند – قضاوتی و گلوله‌برفی انجام شد. نتایج تحلیل مصاحبه‌های انجام شده با 19 نفر از استادان و خبرگان در شرکت‌های خصوصی طی فرآیند کدگذاری باز، محوری و انتخابی منجر به ارائة الگوی پارادایمی قراردادهای نامتعارف کاری با 6 مقوله و 27 مفهوم گردید. عوامل علی مؤثر بر قراردادهای نامتعارف کاری در شرکت‌های خصوصی ساختارهای سلسله‌مراتبی، عدم انگیزش و مشارکت، سیستم حقوق و دستمزد، عدم انعطاف‌پذیری، رفتارها و سبک رهبری وظیفه‌گرایانه، محدودیت‌های شغلی، عدم رضایت کارکنان و عدم تمایل به تغییر؛ شرایط زمینه‌ای از قبیل فرهنگ شرکت، چارچوب‌های قانونی، چشم‌انداز استراتژیک شرکت و ساختار مالی شرکت، شرایط مداخله‌گر حمایت مدیران، قدرت مذاکره، ویژگی‌های شخصیتی مدیران، تبادلات رهبر-عضو؛ راهبردهای شایسته‌گماری، افزایش قدرت چانه‌زنی کارکنان، منعطف نمودن محیط کاری، فراهم کردن بسترهای نوین ICT، تحولات ساختاری و اصلاح نظام جبران خدمات، تمرکززدایی، توانمندسازی روان‌شناختی و ارتباطات همه‌جانبه و پیامدهای حاصل از تدوین قراردادهای نامتعارف کاری شامل پیامدهای فردی و پیامدهای سازمانی هستند. پرونده مقاله