در این تحقیق میزان های مختلف علف‌کش گلیفوسیت در زمان مختلف رشد گیاهی گیاهان انجام شد. در کشاورزی به عنوان یک علف‌کش غیرانتخابی در دهه‌های گذشته و حال به دلیل توسعه علف‌های هرز مقاوم و سمج استفاده از آن افزایش یافته است. این پژوهش علمی بصورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در شهرستان شوشتر با کاربرد میزان‌های مختلف علف‌کش گلیفوسیت برای ارزیابی خسارت و عملکرد روی گیاهان خیار چنبر، گوجه فرنگی و باقلا انجام شد. علف‌کش گلایفوسیت اعمال شده در میزان‌های ۱.۵۱، ۲.۵۱، ۴.۵۶، ۶.۵۵، ۸.۵۰ گرم ماده موثر در هکتار مصرف شد. گلیفوسیت در مراحل اولیه رویشی و اولیه زایشی استفاده شد. نتایج نشان داد گباه خیار محلی چنبر تحت تاثیر کاربرد علفـکش دارای حداقل آسیب، اما دارای کاهش رشد و عملکرد در تیمارهای با دوز بالاتر است. ۱۴روز پس از اعمال تیمار با میزان ۶.۵۵ و۸.۵۰ گرم در هکتار، آسیب دیدگی به گوجه فرنگی با ۲۸ تا ۴۲درصد، با کاربرد ۸.۵۰ گرم در هکتار کاهش ۶۸ درصدی عملکرد تجاری مشاهده شد. گوجه فرنگی همچنین در هنگام قرار گرفتن در معرض این علف‌کش در مرحله زایشی نسبت به مرحله رویشی حساسیت بیشتری نشان داد. باقلا حساس ترین محصول مورد بررسی در این آزمایش بود. آسیب دیدگی۱۴روز پس از اعمال تیمار پس از مصرف علف‌کش با میزان های کاربردی برای باقلا در مرحله رشد رویشی در مقایسه با مرحله زایشی بیشتر بود. نیزکاهش ارتفاع بوته و تجمع زیست توده برای باقلا اتفاق افتاد. از طرفی با کاربرد ۸.۵۰ گرم در هکتار ۱۳ درصد عملکرد تجاری نسبی باقلا مشاهده شد. پرونده مقاله

علف‌های هرزپنیرک، سوروف و قیاق ازگونه هایعلف هرزمسئله سازوسمجدرمزارع گندم،نیشکر، برنج، ذرت،صیفی جاتوباغات شمالخوزستانهستند. به منظور تعیین اثرات تنش شوری و تنش رطوبتی در شرایط فرسودگی و بدون فرسودگی بر قابلیت جوانه‌زنی بذر و سبز شدن این علف های هرز، آزمایشی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر در سال 1392 بهصورتفاکتوریلدرقالبطرحکاملاًتصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. در شرایط آزمایشگاهی عامل اول شامل بذور علف های هرز پنیرک، سوروف و قیاق، عامل دوم تیمارهای فرسودگی شامل: شاهد (بدون فرسودگی) و روزهای فرسودگی (سه، پنج و هفت روز) و عامل سوم تیمارهای شوری (چهار، هشت و 12 دسی زیمنس بر متر و شاهد شوری 7/0دسی زیمنس بر متر) بودند. نتایجحاصلازتجزیهواریانسداده هایآزمایشنشاندادکه بینتیمارهایموردمطالعهازنظرکلیهصفاتارزیابیشده(درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، شاخص یکنواختی جوانه زنی، وزن خشک گیاهچه، شاخص ویگور) تفاوتبسیارمعنی داریدرسطحاحتمالیکدرصدوجودداشت.بذور علف هرز پنیرک در صفات مربوط به جوانه زنی موفق تر از دو علف هرز دیگر عمل کرده و بذور علف هرز سوروف نیز در صفات مربوط به استقرار واکنش بهتری نسبت به فرسودگی داشته است. بذور علف هرز قیاق نسبت به دو علف هرز دیگر بیش‌ترین حساسیت را نسبت به تیمار آزمون پیری تسریع شده نشان داد. بنابراین فرسودگی و تنش شوری، باعث کاهش کلیه صفات مورد بررسی در علف های هرز مذکور شدند. به طور کلی می توان نتیجه گیری کرد که فرسودگی بذور تحت شرایط تنش های شوری باعث کاهش خصوصیات جوانه‌زنی و استقرار گیاهچه علف‌های هرز مورد آزمایش می شود. پرونده مقاله