امروزه، کاربرد ابزارهای یادگیری نظیر فناوری اطلاعات و اینترنت برای آموزش های سازمانی کارکنان به شدت در حال گسترش است. یادگیری الکترونیکی یکی از مطرح ترین محیط های یادگیری در عصر اطلاعات محسوب می‌شود. اما توجه به عوامل موثر بر عملکرد و پذیرش این سیستم ها به جای سیستم های یادگیری سنتی از سوی کارکنان سازمان ها، در حال حاضر از اولویتهای تحقیقاتی است.در این راستا، هدف از تحقیق حاضر تعیین تأثیر سواد دیجیتال و نفوذ اجتماعی بر عملکرد یادگیری الکترونیکی با در نظر گرقتن متغیر میانجی تداوم آموزش الکترونیکی در شهرداری منطقه 2 تهران، است. فرضیه های تحقیق بر اساس مدل تحقیق تدوین شده اند. جامعه آماری تحقیق را مدیران و کارشناسان شهرداری منطقه دو شهر تهران بالغ بر 130 نفر تشکیل داده اند که بر اساس رابطه کوکران، در یک نمونه 100 نفره با پرسشنامه ای حاوی 16 سوال مورد نظرسنجی قرار گرفتند. برای آزمون فرضیه ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری و به جهت عدم نرمال بودن داده ها، از نرم افزار smartPLS نسخه 2 بهره گیری شده است. نتایج تحقیق نشان داد تمام فرضیات تأیید شدند به این صورت که سواد دیجیتال دارای اثر مثبت بر تداوم آموزش الکترونیکی به میزان 47 درصد ، حمایت سازمانی دارای اثر مثبت بر تداوم آموزش الکترونیکی به میزان 49 درصد و تداوم آموزش الکترونیکی دارای اثر مثبت بر عملکرد یادگیری الکترونیکی به میزان 86 درصد، می باشد. پیشنهاد اساسی به سازمان برگزاری جلسات آموزشی و آشنا ساختن کارکنان با ویژگی های آموزش الکترونیکی و مزایای آن است. پرونده مقاله