هدف: نقش روزافزون اینترنت در دانشگاه‌ها و آموزش عالی، موجب دغدغه‌ ‌مسئولان در هدایت دانشجویان به بهره‌گیری مؤثر از این فناوری نوین شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش دوره کارشناسی کتابداری و اطلاع‌رسانی دانشگاه‌‌های اصفهان و علوم‌پزشکی اصفهان بر نگرش دانشجویان کتابداری و اطلاع‌رسانی نسبت به اینترنت بر اساس مدل IAS بود. روش پژوهش : روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری آن کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل در مقطع کارشناسی رشته کتابداری و اطلاع‌رسانی دانشگاه‌های اصفهان و علوم‌پزشکی اصفهان در سال تحصیلی 1389-1390، مشتمل بر 91 نفر بود. با توجه به محدودیت جامعه مورد مطالعه، از روش سرشماری استفاده شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد سنجش نگرش نسبت به اینترنت بوده که مشتمل بر چهار خرده مقیاس اضطراب اینترنتی، مفید دانستن، لذت بخش بودن، و خودکارآمدی در استفاده از اینترنت است. به منظور تأیید مجدد اعتبار پرسشنامه از روایی محتوایی و جهت سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد، که ضریب مزبور 96/0 بدست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌های حاصل از پژوهش، در سطح آمار توصیفی از شاخص‌های فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار در قالب جدول و در سطح آمار استنباطی از آزمون‌های t تک متغیره و تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) استفاده شد. یافته‌ها: بنابر یافته‌های پژوهش، دوره کارشناسی کتابداری واطلاع‌رسانی بر اضطراب، مفید دانستن، لذت‌بخش بودن، و احساس خودکارآمدی در اینترنت نقش مثبت داشته است. درحالی که نقش این دوره بر کاهش اضطراب اینترنتی مردان بیش از زنان و بر مفید دانستن، لذت‌بخش بودن و احساس خودکارآمدیِ نسبت به اینترنت در دانشجویان مجرد بیش از متأهلین بود. دانشگاه و سنینِ متفاوت تأثیری در نظرات دانشجویان ایجاد نکرده، اما تأثیر دوره کارشناسیِ کتابداری و اطلاع‌رسانی بر مؤلفه‌ی خودکارآمدی نسبت به اینترنت، در دانشجویان سال آخر نسبت به دانشجویان سال اوّل بیشتر بوده است. نتیجه‌گیری: بررسی دوره کارشناسی کتابداری و اطلاع‌رسانی در دانشگاه‌های مزبور نشان از تأثیر مثبت آن بر نگرش دانشجویان در قالب چهار مؤلفه مورد بحث دارد. همچنین از مسئولان انتظار می‌رود نسبت به ایجاد و توسعه دوره‌‌هایی تأثیرگذار بر اساس چهار مؤلفه‌ی مورد بحث در این پژوهش همت گمارند. پرونده مقاله