مسئولیت مدنی پزشک،به عنوان یکی از مقوله های مورد بحث در حوزه مسئولیت مدنی وحقوق خصوصی، از اهمیتی به سزا برخوردار است. مسئولیت مدنی در حقوق ایران به تبعیت از نظرغالب فقهی، مبتنی بر نظریه اتلاف وتسبیب است. بر این اساس، بیشتر حقوقدانان مسئولیت پزشک رانیز با تکیه بر این دو قاعده توجیه نموده اند.نتیجه این امر آن است که پزشک در صورت مباشرت در ورود صدمه به بیمار، چه تجویز داروی اشتباهی،یا قصور در اعمال جراحی وغیره در هر صورت مسئول شناخته می شود ودر صورت تسبیب در ورود زیان،تنها در موردی ضمان را برعهده دارد که مرتکب تقصیر شده باشد.با توجه به بررسی سیر تاریخی قوانین مصوب در باب مسئولیت پزشک در حقوق ایران، به موجب قانون مجازات 13۹2 در صورت عدم تقصیر پزشک در علم و عمل ضمانی برای وی وجود ندارد، هرچند برائت اخذ نکرده باشد (تبصره 1 ماده 4۹۵)؛ در واقع قانون مجازات جدید مبنای تقصیر را پذیرفته است. این در حالی است که پیش از این پزشک ضامن هرگونه خسارتی بود که در حین درمان به بیمار وارد می شد ولو مرتکب قصوری هم نمی شد. پرونده مقاله

برجام که حاصل مذاکرات طولانی بین ایران و 5+1 بود و امید ها برای حل پرونده اتمی ایران پس از حدود 2 دهه را افزایش داده بود با انتخاب دونالد ترامپ و خروج ایالات متحده از آن ، عملا به سندی ناکارآمد تبدیل گشت. مسئله اصلی تحقیق،تحلیل رابطه قاعده نفی سلطه از یک سو و قاعده وفا به عهدوپیمان در موضوع توافقنامه برجام و به تبع آن،تبیین اولویت هریک از قواعد مذکور نسبت به دیگری است. در این مسیر و با بررسی دیدگاه های فقیهان متقدم و متاخر،معلوم شد، اولا ) پایبندی به عهود در اسلام مشروط به التزام طرف مقابل است و ثانیا ) جان مایه قاعده نفی سبیل کفار،نفی سلطه ظالمان است آنچنان که در آرای امام خمینی (ره) و آیت الله خامنه ای بیان گردیده است.بنابراین و با توجه به بد عهدی امریکا در موضوع برجام و مظالم آن نسبت به مردم ایران با تحریم های ظالمانه،قاعده نفی سبیل به قاعده وفا به عهد حاکم است. مقاله به شیوه توصیفی و تحلیلی تنظیم شده است پرونده مقاله