هدف از این مطالعه بررسی رابطه راهبردهای تنظیم هیجانی و احساس امنیت اجتماعی با کیفیت زندگی دانشجویان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی- از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کلیه دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی شهرستان بجنورد که در سال تحصیلی 98-1397 در مراکز آموزش عالی علمی کاربردی مشغول به تحصیل بودند. از بین این جامعه، نمونه ای به حجم 242 نفر (123 نفر دانشجوی دختر و 119 نفر دانشجوی پسر) با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردید و با استفاده از ابزارهای: پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجانی گرانسفکی و همکاران (2001) ، پرسشنامه امنیت اجتماعی محقق ساخته و مقیاس کیفیت زندگی ویر و شربون (1992) ، اقدام به جمع آوری اطلاعات شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از میانگین، انحراف استاندارد و جدول توزیع فراوانی برای بررسی شاخص های آمار توصیفی و جهت تحلیل داده ها از آزمون تحلیل رگرسیون و تحلیل واریانس یک راهه برای ارزیابی معناداری ضرایب رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS استفاد شد. نتایج همبستگی نشان داد متغیرهای راهبردهای تنظیم هیجان و احساس امنیت اجتماعی با کیفیت زندگی رابطه مثبت معنادار دارند. تحلیل رگرسیون نشان داد تنها راهبردهای مثبت می توانند تغییرات مربوط به کیفیت زندگی را با بتای 0.238 تبیین کنند. باتوجه به نتایج پژوهش، هرگونه اقداماتی که در راستای بهبود احساس امنیت اجتماعی و افزایش استفاده راهبردهای مثبت تنظیم هیجانی صورت گیرد، ارتقاء بیشتر کیفیت زندگی را در پی خواهد داشت.واژگان کلیدی: تنظیم هیجانی ، احساس امنیت اجتماعی ،کیفیت زندگی. پرونده مقاله

بانوان سرپرست خانواده به دلیل تغییر نقش با فشارهای زیادی مواجه می‌شوند که این فشارها بر کارکرد اجتماعی و اقتصادی آنها نیز تأثیر می‌گذارد و کیفیت زندگی آنها را کاهش می‌دهد. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های تنظیم هیجانی بر راهبردهای تنظیم هیجانی و کیفیت زندگی بانوان سرپرست خانواده انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه بانوان سرپرست خانوار زیر 50 سال که دارای حداقل سواد سیکل و عضو بنیاد شهید شهرستان بجنورد می‌باشند را تشکیل دادند. از میان جامعه تقریباً 350 نفری، به‌طور تصادفی ساده نمونه‌ای به حجم 30 نفر انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. پس از انتخاب تصادفی گروه‌های آزمایش و کنترل، آموزش تنظیم هیجان بر روی گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای اجرا گردید. شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌های تنظیم هیجانی و کیفیت زندگی را در پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. داده‌های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های تنظیم هیجان، سلامت روان بانوان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل را افزایش داده است. همچنین آموزش این مهارت‌ها توانسته است استفاده از راهبردهای مثبت را افزایش و استفاده از راهبردهای منفی در این بانوان را کاهش دهد. آموزش مهارت تنظیم هیجان می‌تواند توانایی افراد را در موقعیت‌های هیجانی افزایش داده و منجر به افزایش عملکرد کیفیت زندگی شود. پرونده مقاله