مقدمه: امروزه با پیدایش سیستم آموزش الکترونیکی دیگر تصورات قبلی نسبت به تهیه جا و مکان برای تحصیل از بین رفته است و با به صحنه آمدن دانشگاه‌ها و مراکز آموزش مجازی هر فردی در هر زمان و مکانی می‌تواند از این امکانات استفاده نماید. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثربخشی آموزش‌های مجازی به دانشجویان مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده‌ها توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه اماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی یکی از دانشگاه‌های شهر تهران در سال 1396 می‌باشند. حجم نمونه از طریق جدول مورگان شامل 165 نفر شدند که با توجه عدم گستردگی جامعه مورد پژوهش از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی ساده پرسشنامه‌ها توزیع شد. ابزار بکار رفته در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود . روایی ابزار بصورت سازه‌ای مورد تایید واقع شده است و پایایی آن نیز از طریق محاسبه آلفای کرونباخ 0.854 محاسبه گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون تی تحلیل شد. یافته‌ها: وضعیت اثربخشی آموزش مجازی به دانشجویان مورد مطالعه مطلوب ارزیابی شد. مولفه‌های کیفیت سیستم (میانگین 17.77)، عوامل تسهیل کننده (میانگین 10.84)، در بعد کیفیت استاد (میانگین 24.76)، عوامل تمایل کاربر (میانگین 15.94)، موفقیت آموزش الکترونیکی (میانگین 15.94) در وضعیت مطلوبی قرار دارد و در ابعاد کیفیت اطلاعات و محتوی دروس (میانگین 11.01) و در بعد تعامل بین استاد و دانشجو (میانگین 7.03) نسبت به سایر عوامل مناسب ارزیابی نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به شرایط موجود و گسترش روز افزون فناوری اطلاعات و رضایت‌مندی بخش عمده‌ای از جامعه دانشجویی از خدمات آموزش الکترونیکی، نسبت به گسترش کمی ‌و کیفی آن برنامه‌ریزی لازم در دانشگاه‌های کشور صورت پذیرد. پرونده مقاله