مشکل تبعیض جنسیتی علیه زنان در سراسر جهان، یافتن راه‌‌حلی برای آن را ضروری ساخته؛ بنابراین مفهوم توانمندسازی زنان وارد گفتمان توسعه شده است. شرایط نامناسب زنان در کشورهای مسلمان در مقایسه با سایر کشورهای درحال‌توسعه و جوامع توسعه‌‌یافته، سؤالات بسیاری را برانگیخته است، که برخی آن را به مسلمان بودن این جوامع نسبت داده‌‌اند. فقدان پژوهشی که مستقیماً به رابطه اسلام با توانمندسازی زنان بپردازد و اهمیت بحث در گفتمان مسلط توسعه در دنیای امروز، ضرورت پژوهش در این موضوع را ایجاب می‌‌کند؛ لذا این پرسش مطرح می‌‌شود که اسلام از چه ظرفیت‌‌هایی برای توانمندسازی زنان برخوردار است؟ (مسئله) فرضیه پژوهش این است که احترام به زنان، پذیرش حق آموزش و حقوق اقتصادی آنان از مهم‌‌ترین ظرفیت‌‌های اسلام برای توانمندسازی زنان است (فرضیه). متناسب با روش پژوهش کیفی، برای جمع‌‌آوری داده‌‌ها از آثار علمی نظری موجود مانند مقالات و کتب معتبر و برای تجزیه‌‌وتحلیل داده‌‌ها، در بیان مسئله و معرفی نظریه توانمندسازی از روش توصیفی و در ارزیابی همسازی اسلام با این نظریه، از روش تحلیلی - مقایسه‌‌ای استفاده شده است (روش). یافته‌های پژوهش مؤید فرضیه است و نشان می‌دهد که مبانی اسلامی برگرفته از قرآن از ظرفیت لازم برای توانمندسازی زنان مسلمان و رفع تبعیض، بی‌عدالتی و نابرابری علیه آنان برخوردار است (یافته‌ها). پرونده مقاله

تبعیض و نابرابری جنسیتی ناشی از سلطه بر زنان، پدیده‌ای رایج در عرصه جهانی است که آنان را با محدودیت‌ دسترسی یکسان به فرصت‌ها، امکانات، منابع قدرت و اثرگذاری در جوامع مختلف روبرو کرده است. یکی از راه‌حل‌های نهادهای بین‌‌المللی برای این معضل، خط‌‌مشی توانمندسازی زنان است. این خط‌‌مشی در ایران نیز مورد توجه قرار گرفته و سیاستگذاری‌‌ها و برنامه‌‌ریزی‌‌هایی توسط مراجع ذیربط انجام شده است. با این‌حال، شواهد عینی نشان می‌‌دهد موقعیت زنان چندان مطلوب نیست. به گزارش مجمع جهانی اقتصاد، در سال 2019 ایران در زمینه تبعیض جنسیتی در میان 153 کشور در رتبه 148 قرار داشته است. هدف پژوهش حاضر شناسایی دلایل پذیرش سلطه مردانه توسط زنان در ایران است. برای انجام پژوهش از داده‌‌های کمی و کیفی موجود و برای آزمون فرضیه، از روش تحلیل انتقادی استفاده ‌‌شده است. رهیافت نظری مقاله نیز مبتنی بر اصول و مفاهیم نظریه انتقادی است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد بخشی از سلطه‌پذیری زنان در نتیجه تأثیر مضامین و عناصر آموزشی - فرهنگی شکل می‌گیرد؛ لذا تا زمانی که نظام آموزشی، رسانه‌‌ها و تریبون‌‌های علمی، فرهنگی و مذهبی که مخاطب عام دارند، به بازتولید، توجیه و ترویج نگرش‌‌ها، باورها و مناسبات مبتنی بر مشروعیت‌‌بخشی به نابرابری و تبعیض بپردازند، شاهد تغییری معنادار در وضعیت زنان جامعه نخواهیم بود. پرونده مقاله