باورها واعتقادات دینی آقا محمد خان قاجار در راستای سیاست مذهبی وی قابل بحث وبررسی است .به نظر می رسد در رفتار واعمال ظاهری وی نوعی اعتقاد به باورهای دینی قابل تشخیص است به طوری که به عنوان زمامدار یک کشور شیعی می کوشید تا نشان دهد که حافظ و نگهدار مذهب شیعی است .به طور کلی از حکومت آقا محمد خان بیشتر به عنوان یک حکومت نظامی و خشن یاد می شود،به نحوی که منابع و متون تاریخی بیشتر به شرح لشکرکشی ها و خونریزی های بی حد وحصر وی پرداخته اند ودر این میان بررسی روحیات دینی و اعتقادات مذهبی وی کاملا مغفول مانده است.مساله اساسی این پژوهش که با روش توصیفی- تحلیلی واستفاده از منابع کتابخانه ای به آن پرداخته می شود،بررسی اعتقادات دینی و قلبی آقامحمد خان ورویکرد وی در برخورد با علمای شیعه است.یافته های پژوهش نشان می دهد که از یک طرف بنیانگذار سلسله قاجار،نه از روی تزویر وریاکاری بلکه به لحاظ قلبی واعتقادی ،کاملا متشرع ووفادار به مبانی تشیع بوده است و از طرف دیگر ضمن احترام فراوان برای علمای شیعه وبه کارگیری موردی آنان در امور حکومت،چندان اجازه دخالت در امور سیاسی را به ایشان نمی داده است. پرونده مقاله

کتابخانه ها به عنوان نهادی پرورشی و گاه مذهبی و دینی در خدمت جوامع بشری بوده و سبب رشد و توسعه فرهنگها، ارزش ها و شکوفایی دانش گردیده است، همچنین کتابخانه ها به عنوان مراکز تولید و اشاعه اطلاعات، جایگاهرفیعی در میان مسلمانان و تمدن اسلامی داشته اند،این جایگاه بیشتر ناشی از تعالیم مکتب اسلام است، در دورانهای مختلف تاریخی، فرهنگ وتمدن ایران یکی از تمدن های مهم و تأثیرگذار برتمدن اسلامی بوده است،ایناثرگذاری به واسطه پیشینه کهن و غنی آن می باشد،عصر آل بویه، از لحاظ کتاب و کتابخانه، نسبت به اعصار دیگر،دارای امتیازات و برتری های خاصی بوده است،نقش امرا و وزرای آل بویه در تأسیس کتابخانه ها قابل توجه استاین وزرا در طول وزارت خود، علاوه بر پرداختن به امور دیوانی و کشوری،در راه ترویج دانش و ادب و هنر میکوشیدند و حتی خانه خویش را به مجمع و محل رفت و آمد علما و دانشمندان تبدیل می کردند،به همین سبباست که در قرن چهارم هجری با قدرت یافتن آل بویه اوضاع جدیدی برای آثار واندیشه ها فراهم شد،در مرکز خلافتاسلامی، بغداد دانشمندان بزرگی در زمینه های مختلف علوم وفنون به عرضه دیدگاه ها ونظریات خود پرداختند،تاجایی که درآن زمان در هر رشته از علم و ادب بهترین و نفیس ترین کتابها نوشته می شدو باشکوهترین و مهمترینکتابخانه ها و گنجینه های علوم به وجودمی آمد، در شهرهای مختلف ایران و عراق کتابخانه هائی وجود داشت، کهدر هیچ زمانی نظیری بر آنها پیدا نشده است.در این پژوهش ازروش تحقیق،توصیفی-تحلیلی و گردآوری اطلاعات به شکل کتابخانه ای استفاده شده است پرونده مقاله

عزیه به عنوان نمادی شیعی – ایرانی است که در باره واقعه کربلا و کشته شدن حسین بن علی )ع( و دیگر مصائب اهل بیت به دست افرادی کههریک نقشی از شخصیت های اصلی را بر دوش دارند نشان می دهد .ناصرالدین شاه که سخت خود را شیفته معصومین بویژه امام حسین )ع( نشانمی داد بیشتر از شاهان دیگر قاجار خود را پایبند به عزاداری عاشورا می دانست و در اجرای آن ذوق واهتمام زیادی نشان می داد این هنر در عهدناصری رواج چشمگیری یافت و همین امر سبب جلب توجه بسیاری از سیاحان خارجی شد، که هریک برداشتی از آن داشتند. مقاله حاضر به شیوهیکتابخانهای و مراجعه به سفرنامههای خارجی با روش توصیفی – تحلیلی به بررسی دیدگاه سفرنامهنویسان خارجی به نمایش تعزیه پرداخته است. دریک نگاه کلی نتیجهی این پژوهش بیانگر آن است که بسیاری از سفرنامهنویسان خارجی برداشتی سطحی داشته و به درک درستی از واقعیت تعزیه وعلت جایگاه آن نزد ایرانیان نرسیدند و نگاه اروپا محور آنان مانع از درک عمیق فرهنگ ایرانی - اسلامی شده است پرونده مقاله