در این پژوهش، باهدف بهبود ویژگی‌های مکانیکی پلی‌استایرن (PS)، نانوصفحات مونت‌موریلونیت (MMT) به‌عنوان عامل تقویت‌کننده انتخاب شد. نانوچندسازه پلی‌استایرن- مونت‌موریلونیت (PS-MMT) از طریق اختلاط نانوصفحات مونت‌موریلونیت با محلول پلی استایرن تهیه شد. روش طراحی آزمایش تاگوچی برای تعیین شرایط بهینه تهیه نانوچندسازه مورداستفاده قرار گرفت. اثر 5 عامل (درصد مونت‌موریلونیت، نوع حلال، نوع پلی‌استایرن، دمای خشک شدن فیلم و مدت‌زمان هم‌زدن پس از افزودن مونت‌موریلونیت) در سطوح متفاوت بررسی شد. حالت بهینه با به‌کارگیری روش تجزیه نشانک به نوفه (S/N) تعیین شد. مشخص شد بیشترین و کمترین سهم، به ترتیب متعلق به عامل‌های نوع پلی‌استایرن و نوع حلال است. در روش S/N، تمام عامل‌ها در سطح اطمینان 95% معنی‌دار هستند. میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مجهز به سامانه پراش پرتو ایکس بر اساس پاشش انرژی (EDX) برای مشخص کردن ترکیب و ساختار نانوچندسازه تهیه‌شده در حالت بهینه مورداستفاده قرار گرفت. پرونده مقاله

در این کار پژوهشی، نانوذرات نقره روی الیاف نایلون 6،6 با روش‌های متفاوت از جمله کاهش شیمایی نقره نیترات، روش فراصوت و استفاده از محلول کلوئیدی نانونقره نشانده شد. همچنین، آمیزه غیر لیفی نایلون 6،6-نانوذرات نقره از طریق انحلال الیاف نایلون در فرمیک اسید در حضور نانوذرات نقره و استخراج آن با ضدحلال استون تهیه شد. ویژگی‌های ضد باکتریایی، تجزیه عنصری و ریخت‌شناسی نمونه‌های تهیه‌شده و نیز ثبات شستشویی آن‌ها موردبررسی قرار گرفت. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و تجزیه عنصری با روش طیف‌سنجی تفکیک انرژی (EDS) وجود نانوذرات نقره روی الیاف نایلون 6،6 پیش و پس از شستشوی نمونه‌ها را تأیید کرد. اثر ضد باکتریایی نمونه‌ها پیش و پس از شستشو علیه باکتری‌های گرم مثبت بیماری‌زای استافیلوکوکوس ائوروس و گرم منفی بیماری‌زای اشرشیا کولی با استفاده از رزازورین و تغییر رنگ محیط انجام گرفت. نتایج به‌دست آمده از ریخت‌شناسی و تجزیه عنصری، بیانگر درصد وزنی بالایی از نشست نقره به‌صورت یکنواخت و پایدار بر سطح الیاف است. همچنین، مطابق نتایج به‌دست آمده، نمونه تهیه‌شده به روش فراصوت از بیشترین اثر ضد باکتریایی پیش و پس از شستشو برخوردار است. ضعیف‌ترین خاصیت ضد باکتریایی مربوط به نانوآمیزه غیرلیفی بود و سایر نمونه‌ها از ویژگی‌های بینابینی برخوردار بودند. پرونده مقاله

نانوساختار مونت موریلونیت به عنوان عامل تقویت‌کننده جهت بهبود خواص مکانیکی پلی وینیل کلراید، انتخاب گردید. نانو کامپوزیت پلی وینیل کلراید-مونت موریلونیت از طریق اختلاط مونت موریلونیت با محلول پلی وینیل کلراید تهیه گردید. روش طراحی آزمایش تاگوچی جهت تعیین شرایط بهینه تهیه نانوکامپوزیت بکار گرفته شد. اثر 5 فاکتور شامل درصد مونت موریلونیت، نوع حلال، روش اضافه کردن مونت موریلونیت، دمای خشک شدن فیلم و مدت زمان همزدن در سطوح مختلف بررسی گردید. حالت بهینه با به کارگیری روش آنالیز استاندارد تعیین گردید. نتایج مشخص کرد که سه فاکتور درصد مونت موریلونیت، نوع حلال و دمای خشک شدن در سطح اطمینان 95% معنی دار هستند. طیف‌سنجی FTIR و SEM برای مشخص کردن ترکیب و ساختار نانوکامپوزیت حالت بهینه مورد استفاده قرار گرفت. در آزمون دیگر، آنالیز گرماوزن سنجی (TGA) بهبود پایداری حرارتی نانوکامپوزیت را نشان داد. پرونده مقاله

در این تحقیق، به منظور بهبود خواص مکانیکی پلی استایرن(PS)، کربن نانوتیوب چند جداره MWCNT به عنوان عامل تقویت کننده انتخاب شد. نانو کامپوزیت پلی استایرن- کربن نانوتیوب( PS-MWCNT) از طریق اختلاط کربن نانوتیوب با محلول پلی استایرن سنتز گردید. اثر 3 فاکتور شامل درصد وزنی کربن نانوتیوب چند جداره، دمای خشک شدن فیلم، مدت زمان همزدن محلول نانو کامپوزیت در سطوح مختلف با استفاده از طراحی باکس بنکن (روش رویه پاسخ) مورد بررسی قرار گرفت. مطابق این روش تعداد 15 آزمایش انجام گرفت. مقادیر ثبت شده برای استحکام کششی فیلم‌های نانو کامپوزیتی، به عنوان پاسخ برای تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آنالیز واریانس مورد استفاده قرار گرفت. خطی بودن منحنی توزیع نرمال برای باقیمانده‌ها صحیح بودن مدل ارائه شده را اثبات نمود. نمودارهای دو بعدی و سه بعدی طرح رویه سطح و حالت بهینه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش درصد وزنی کربن نانوتیوب چند جداره و مدت زمان همزدن محلول نانو کامپوزیت استحکام کششی افزایش می‌یابد. در حالیکه با افزایش دمای خشک شدن فیلم استحکام کششی کاهش می یابد. همچنین برخی خواص فیزیکوشیمیایی فیلم نانوکامپوزیتی با استفاده از تکنیکهای اسپکتروسکوپی FT-IR و TGA مورد بررسی قرار گرفت. پرونده مقاله