سرطان سینه یک بیماری چندعاملی است که ژنتیک، عوامل هورمونی و محیط در ایجاد آن نقش دارد. در تحقیق و بررسی حاضر سعی بر آن است که با استخراج عصاره برگ‌های لیموترش، و همچنین استفاده از کوچک مولکول S14161، تاثیر هر دو ترکیب را در آپوپتوز سلول‌های سرطانی سینه رده MCF-7 مورد مقایسه قرار گیرد. اثرات آپوپتوزی S14161 و عصاره هیدروالکلی برگهای لیموترش بر رده سلولهای سرطانی سینه MCF-7 با استفاده از روش MTT ، مورفولوژی سلولها با رنگ آمیزی آکریدین اورنج با استفاده از میکروسکوپ فلوئورسنت بررسی شد. نتایج نشان داد که S14161 و عصاره برگهای لیمو به صورت وابسته به دوز و زمان، میزان بقاء و تکثیر سلولهای MCF-7 را کاهش میدهند. براساس نتایج تست MTT غلظت 10 میکرومولار S14161 و غلظت6 میلی مولار عصاره برگ لیمو درمدت زمان 24 ساعت به عنوان غلظت IC50 سلولهای MCF-7 تعیین گردید. مقایسه عصاره لیموترش وS14161 نشان میدهد که میزان سمیت سلولی کوچک مولکول نسبت به عصاره لیموترش بیشتر بوده و اختلاف معنی داری میان درصد بقای سلولهای سرطانی تیمار شده با S14161 و سلولهای تیمار شده با عصاره لیموترش در روز اول، سوم و پنجم دیده میشود ( 05/0P<). همچنین تغییرات مورفولوژی بارزی نظیرکاهش سیتوپلاسم، پیگمانته شدن هسته و قطعه قطعه شدن کروماتین در سلول های تیمار شده دیده شد. اثر اختصاصی S14161 بر مهار رشد سلولی و نیز عدم مشاهده عوارض سمی تا غلظت‌های بسیار بالا این کوچک مولکول را بعنوان راهکاری اساسی در درمان سرطان‌ سینه معرفی میکند. پرونده مقاله

سرطان پستان در بین سرطان‌های زنان رتبه اول ابتلاء و مرگ‌ را به خود اختصاص داده است. امروزه کوچک مولکول‌ها به‌علت خصوصیات ویژه ابزارغالب در نوآوری‌های دارویی محسوب می‌شوند. هدف این تحقیق تعیین اثرات ضدرشدی و ضدتکثیری کوچک مولکول TPSF (4-(4—Fluorophenyl)-4-oxobutyl]thio]-1,3,6,9-tetrahydro-1,3-dimethyl-6-thioxo-2H-purin-2-one)دررده‌ی سلولی سرطانی سینه MCF-7 بود. در این مطالعه آزمایشگاهی، سلول‌های سرطانی پستان رده MCF-7 در محیط کشت حاوی سرم 10% کشت و با غلظت‌های 5/0، 1، 2، 5 و 10 میکرومولار TPSF تیمار و سپس در روزهای 1و3 و 5 با استفاده از تست MTT بررسی شدند. سپساثرات ضدرشدی و ضدتکثیری کوچک مولکول TPSF بر سلول‌های MCF-7 بررسی شد. داکینگ مولکولی با استفاده از نرم‌افزار مولگرو انجام شد. آنالیز داده‌ها باآزمون ANOVA دوطرفه با تست تعقیبی Tukey انجام شد. طبق نتایج TPSF به صورت وابسته به دوز و زمان، میزان بقاء و تکثیر سلول‌های MCF-7 را بطور معنی‌داری (001/0 ≥P)کاهش داد. به‌طوریکه بعد از 24 ساعت بقای سلول‌های تیمار شده با غلظت‌های 5/0، 1، 2، 5 و 10 میکرومولار به ترتیب 90، 79، 68، 50 و 32 درصد بود که تایید کننده کاهش معنی‌دار (001/0 ≥P) بقا به‌صورت وابسته به دوز می‌باشد وغلظت 5 میکرومولار به‌عنوان غلظت IC50 (غلظت مهار رشد) تعیین گردید. بررسی مورفولوژی هسته تغییراتی از جمله چروکیدگی، پیگمانته شدن هسته و قطعه قطعه شدن کروماتین را نشان داد. همچنین نتایج داکینگ تایید کننده برهمکنش TPSF با HER2 و ER بود. TPSF به‌عنوان یک کوچک مولکول موثر باعث مهار رشد سلول‌های سرطانی پستان می‌شود بنابراین می‌تواند به‌عنوان یک داروی ضدسرطان مورد توجه قرار گیرد. پرونده مقاله