کلبسیلا پنومونیه باکتری گرم منفی، غیر متحرک، دارای کپسول، تخمیر کننده لاکتوز، بی هوازی اختیاری و میله ای شکل است. آن از دیرباز به عنوان پاتوژن فرصت طلب مورد توجه قرار گرفته است و یک علت شایع عفونت های بیمارستانی است. خوشه ژنی pksآنزیم هایی را تولید می کند که مسئول تولید سنتز کولی باکتین هستند. کولی باکتین یک ژنوتوکسین است که باعث آسیب بهDNA می شود و با افزایش ویرولانس مرتبط است. همچنین حدس زده می شود که کولی باکتین در توسعه سرطان کولورکتال نقش داشته باشد. در این مطالعه شیوع ژن های pks،clbN و clbB در جدایه های کلبسیلا پنومونیه مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه 220 نمونه از شیر خام به دست آمد. سپس تمام نمونه ها در محیط کشت ویولت رد بایل آگار و سپس بلاد آگار، مک کانکی آگار و شکلات آگار برای جداسازی باکتری ها کشت شدند. آزمایش های بیوشیمیایی و میکروبیولوژی برای تایید باکتری انجام شد. DNA از تمام جدایه ها با استفاده از کیت استخراجDNA ژنومی استخراج شد. سپس واکنش زنجیره ای پلیمراز چندگانه با استفاده از پرایمرهای اختصاصیانجام شد. یافته ها نشان داد که 60 مورد از کلبسیلا پنومونیه از 220 نمونه (27/27 درصد) جداسازی شده با استفاده از تست های فنوتیپی استاندارد مورد تایید قرار گرفتند. آزمون PCR نشان داد که 6 سویه (10 درصد) دارای ژن های clbBو clbNبودند. کلبسیلا پنومونیهpks مثبت در نمونه های ما شایع بود. با توجه به اثرات پلیوترروپیک آن، کولی باکتین عمیقا بر فیزیولوژی سلولی اثر می گذارد، باعث ایجاد اختلالات DNA می شود که منجر به پیر شدن یا آپوپتوزیس می شود. به نظر می رسد شناسایی کلبسیلا پنومونیهpks مثبت در شیر بسیار ضروری برای جلوگیری از سرطان کلورکتال است. پرونده مقاله

مقاومت آنتی بیوتیکی باکتریایی یک مشکل بهداشت اجتماعی در سراسر جهان با تاثیر مستقیم بر سلامت مواد غذایی تبدیل شده است. سالمونلا از علل مهم اسهال و استفراغ منتقل شونده از طریق غذا در انسان و اسهال و گاهی سپتی سمی در حیوانات است. اینتگرون ها، عناصر ژنتیکی هستند که نوارهای ژنی متحرک را که معمولا عوامل تعیین کننده مقاومت در برابر داروهای ضد میکروبی را رمز میکنند، تشخیص میدهند و در خود ادغام میکنند. اینتگرونها معمولا در ارتباط با ترانسپوزونها و پلاسمیدها یافت میشود. این مطالعه شامل 31جدایه سالمونلا انتریتیدیس جمع آوری شده در ایران در سال 1391بود. جدایهها از منشاء حیوانی گرفته شدند. تمام نمونهها با استفاده از روش کشت و آزمونهای استاندارد بیوشیمیایی برای شناسایی سویههای سالمونلا مورد بررسی قرار گرفتند. پس از استخراج DNAحضور ژن intI1و Sul1توسط PCRمورد بررسی قرار گرفت. رایج ترین فنوتیپ مقاومت به سفالوتین ( ،)%100آمپی سیلین ( ،)٪54/8کلرامفنیکل ( ،)٪51/6تتراسایکلین ( ،)٪45/1آموکسی سیلین / کلاوولانات ( ،)٪38/7سولفامتوکسازول ( )٪41/9بودند. ژن intI1در ( )٪47و ( )٪42/8و ژن Sul1در ( )٪35/2و ( )٪35/7از جدایههای سالمونلا جدا شده از دام و طیور به ترتیب یافت شد. جدایههای اینتگرون مثبت مقاومت بالاتری به تتراسایکلین، کلرامفنیکل، سولفامتوکسازول، آمپی سیلین و آموکسی سیلین / کلاوولانات در مقایسه با جدایههای اینتگرون منفی داشتند. توانایی اینتگرونها در ادغام ژن مقاومت به عوامل ضد میکروبی مقاومت به آنتی بیوتیک را منتشر مینماید. پرونده مقاله