متوتروکسات دارویی است که در درمان اختلالات نئوبلاستیک و حاملگی های خارج رحمی مورد استفاده می باشد. در مطالعات گذشته، سمیت متوتروکسات بر دستگاه تناسلی گزارش شده است. رویال ژل دارای خواص بهبود ناتوانی جنسی، ضد سرطان و اثر آنتی اکسیدانی می باشد. لذا در مطالعه حاضر تاثیر رویال ژل بر تخمدان موش ماده نژاد NMRI تحت تیمار با متوتروکسات مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق 70 موش ماده در 7 گروه شامل: کنترل منفی(بدون تزریق)، کنترل مثبت (متوتروکسات به میزان 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم) شم و سه گروه تجربی (متوتروکسات به علاوه غلظت های 25، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم رویال ژل) تقسیم شدند. تزریقات به روش درون صفاقی به مدت 8 روز انجام شد و پس از پردازش بافتی و رنگ آمیزی، بافت تخمدان، فولیکول اولیه، ثانویه، گرااف، جسم زرد و همچنین تعداد زاده ها ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که در گروه کنترل مثبت تعداد زاده ها کاهش معنی داری داشت ولی در تجربی ها به حالت اولیه بازگشتند. مدت زمان وقوع باروری در گروه تجربی 1 و 3 کاهش معنی داری نسبت به کنترل مثبت داشت. نتایج سنجش هورمون استروژن نشان دهنده کاهش معنی دار گروه کنترل مثبت نسبت به کنترل منفی بود و در تجربی 1 و 2 افزایش داشت. تعداد فولیکول های اولیه و ثانویه و گراآف در تجربی 2 و 3 افزایش نشان داد (001/0 > p). با توجه به داده ها، تحقیق حاضر نشان داد دوز مناسب رویال ژل با تحقیقات بیشتر می تواند به عنوان محافظت کننده از اثرات جانبی داروی متوتروکسات عمل کرده و موجب بهبود باروری شود. پرونده مقاله

گیاه اسطوخودوس دارای اثرات زیادی چون ضد درد، ضدافسردگی، قاعده آور، کاهنده‌ی قند خون، آرامبخشی و خاصیت آنتی اکسیدانی می‎باشد. هدف مطالعه‌ی حاضر بررسی اثرات تراتوژنیک عصاره‌ی آبی گیاه اسطوخودوس (Lavandula angustifolia) بر روی رشد و نمو جنین‌های موش ماده BALB/cدر روزهای 3، 4، 5 و 6 بارداری است. در مطالعه انجام شده 60 سر موش کوچک آزمایشگاهی ماده‌ی بالغ در محدوده‌ی وزنی 26-28 گرمی را پس از جفت گیری و مشاهده پلاک واژنی، به صورت تصادفی به 6 گروه 10 تایی شامل گروه کنترل و شم و چهار گروه تجربی تقسیم شدندو عصاره آبی گیاه اسطوخودوس با دوز 15 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش، در روزهای 3، 4، 5 و 6 بارداری به صورت درون صفاقی به آنها تزریق شد. در روز 16 بارداری موش‎ها بیهوش شدند. پس از تشریح، جنین ها از نظرمورفولوژیکی مورد بررسی قرار گرفتند و ﻫﯿﺴﺘﻮﮔﺮام ﻫﺎ و ﺟﺪاول ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ تهیه گردید. نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS23 و آزمون one way ANOVA، انجام تست توکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. سطوح معناداری آزمون 001/0 > p و 05/0 > p در نظر گرفته شد. در بررسی های انجام شده گروه‌های کنترل و شم ناهنجاری نداشنتد ولی ناهنجاری های شدید انحراف اندام حرکتی از محور تقارن، بیرون زدگی مغز وعدم تشکیل مغز، و انحراف از ستون فقرات، خونریزی، بیرون زدگی نخاع، بیرون زدگی چشم، عدم تشکیل اندام حرکتی، عدم تشکیل گوش و چشم، اگزوهپاتیک در جنین ها مشاهده شد. میزان ناهنجاری‌های انحراف اندام حرکتی از محور تقارن و خونریزی در گروه تجربی4 به ترتیب با100 و 96 درصد و در گروه تجربی3 ناهنجاری خونریزی70 و در گروه تجربی2 ناهنجاری انحراف از محور تقارن 55 درصد مشاهده شد. باتوجه نتایج این پژوهش احتمالا عصاره‌ی آبی گیاه اسطوخودوس می تواند به علت ترکیبات لینالولی، باعث ایجاد ناهنجاری در جنین‌های موش شود، لذا مصرف این گیاه در دوران بارداری توصیه نمی شود. پرونده مقاله

کلرپیریفوس یکی از حشره کش های ارگانوفسفره است که در سال‌های اخیر به دلیل عوارض مخرب فراوان بر روی پوست، دستگاه عصبی، تنفسی و گوارشی بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است. اما تا کنون مطالعه ای از اثر این سم بر روی جنین در دسترس نیست. بنابراین در این پژوهش به بررسی اثرات تراتوژنیک کلرپیریفوس بر روی رشد و نمو کمی جنین های موش Balb/C پرداختیم. در این مطالعه 50 سر موش بطور تصادفی به 6 گروه مساوی، کنترل (عدم تزریق: پنج سر موش)، شم (تزریق سرم فیزیولوژی: پنج سر موش) و چهار گروه تجربی (10 سر موش در هر گروه) تقسیم شدند. دوز کشنده LD50 در شرایط in vivo، 32/25 میلی لیتر بر کیلوگرم در وزن بدن تعیین و دوز تزریقی 4/0 میلی لیتر بر کیلوگرم انتخاب شد. تزریقات برای 4 گروه موش در روزهای 3، 4، 5 و 6 بارداری بصورت درون صفاقی انجام و موش ها در روز 15 بارداری تشریح شدند و برای اطمینان، تجربیات فوق2 بار تکرار شد. داده ها با نرم افزار SPSS17 از طریق درصدگیری مورد سنجش قرار گرفتند. پس از یک مطالعه تطبیقی در این دوز، اثرات تراتوژنیک مختلفی از جمله اگزوهپاتیک، اگزانسفالی، سینداکتلی، نقص در اندام های حرکتی (دست و پا)، خونریزی وسیع در کل بدن و اگزوفتالمی در مقایسه با گروه کنترل و شم مشاهده شد. با توجه به یافته های فوق، مصرف کلرپیریفوس به عنوان یکی از سموم کشاورزی، تاثیرات منفی بر روی جنین دارد و یک تراتوژن است. بنابراین توصیه می شود برای حفظ محیط زیست و سلامتی انسان ها، مخصوصاً خانم های باردار از روش های غیرشیمیایی برای کنترل آفات استفاده شود. پرونده مقاله

زمینه و هدف: کلرپیریفوس یکی از حشره کش های ارگانوفسفره است که در سال‌های اخیر به دلیل عوارض مخرب فراوان بر روی پوست، دستگاه عصبی، تنفسی و گوارشی بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است. اما تا کنون مطالعه ای از اثر این سم بر روی جنین در دسترس نیست. بنابراین در این پژوهش به بررسی اثرات کلرپیریفوس بر روی رشد و نمو کمی جنین های موش Balb/C پرداختیم. مواد و روشها: در این مطالعه 90 سر موش بطور تصادفی به 6 گروه مساوی، کنترل (عدم تزریق)، شم(تزریق آب مقطر) و4 گروه تجربی تقسیم شدند. دوز کشنده LD50 در شرایطin vivo، ml/kg.bw 25/32 تعیین و دوز تزریقی ml/kg.bw 4/0 انتخاب شد. تزریقات در روز های3 تا 6 بارداری بصورت درون صفاقی انجام و موش ها در روز 15 بارداری تشریح شدند و برای اطمینان، تجربیات فوق3 بار تکرار شد. داده ها با نرم افزارSPSS17 با روش ANOVA و تست Duncan با شرط P پرونده مقاله