توقعات و نیازهای انسان با تاثیرهایی که از شیوه زندگی و مکان زیست در برگرفته، باعث شده که معماران همواره در طراحی و برنامه‌ریزی، به حس مکان، جهت کیفیت فضاها و محیط آنها اهمیت ویژه‌ای دهند. همانند دیگر شهرهای صاحب سبک معماری در خوزستان، معماران سنتی شهرستان شوشتر در چارچوب تزیینات معماری با ترکیب هندسه در معماری و تاکید بر بکارگیری تقارن و مرکز‌گرایی بی‌شمار با قطاع‌های ساده آجری، به گسترش و تنوع هنر آجر‌کاری (خوون‌چینی) در قالب نقوش هندسی، گیاهی و کتیبه در بناها پرداخته‌اند. از آنجایی‌که سهم مطالعه آجر‌کاری در خصوص شوشتر بسیار کوتاه است، در این پژوهش با استفاده از روش مشاهده اسنادی و به شیوه جمع‌آوری اطلاعات تحقیق میدانی و کتابخانه‌ای، به بررسی تزیینات آجری و خوون‌چینی بناها در شوشتر پرداخته و در نهایت از برداشت‌های انجام شده به گونه‌شناسی خوون‌ها و نقوش، بر‌اساس اجزای تکرار شده آنها می‌پردازیم. نتیجه این پژوهش نشان می‌دهد که در شوشتر سعی شده است که با ایجاد تزیینات خوون‌چینی و استفاده از شکل‌ها و انواع آجرها در قالب تحقق عینی حس مکان، به فضاهای معماری شخصیت دهند و موجب شکل‌گیری سبکی از معماری شده که از سایر جاها متمایز شده اند. بدین ترتیب در این مکان ابعاد گوناگونی از چشم‌انداز شکل گرفته و حس محلیت خاصی را با بهره‌مندی از طرح‌های هندسی و اسماء جلاله و... ایجاد کرده‌اند.