عفونت با باکتری های جنس سالمونلا موجب بیماری های مزمن و حاد در طیور می گردد که می توانند باعث ایجاد خسارت اقتصادی قابل توجهی به صنعت طیور شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در سالمونلاهای آلوده‌کننده گله های مرغ تخم گذار در سطح استان آذربایجان شرقی و نیز بررسی حضور ژن حدت spvR در جدایه های مذکور بود. بدین منظور از تعداد 45 گله مشکوک به سالمونلا در مجموع تعداد 200 نمونه کبد و تخمدان اخذشده و در محیط های انتخابی و افتراقی سالمونلا کشت داده شد. پس از جداسازی باکتری سالمونلا از نمونه های مذکور، آزمایش آنتی بیوگرام بر اساس روش انتشار دیسک در آگار جهت تعیین میزان حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه ها انجام شد. جهت بررسی حضور ژن حدت spvR در سالمونلاهای جدا شده نیز از آزمایش مولکولی واکنش زنجیره ای پلی مراز و پرایمر های اختصاصی مربوطه استفاده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تمامی جدایه های مورد آزمایش نسبت به آنتی بیوتیک های اریترومایسین، سولتریم و تتراسایکلین مقاوم بودند. بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی هم به ترتیب در برابر داکسی سایکلین (3/94 درصد)، دانوفلوکساسین (6/92 درصد) و فلورفنیکل (7/91 درصد) مشاهده شد. همچنین بیشترین میزان حساسیت نیز مربوط به آنتی بیوتیک های فوزباک (7/94 درصد) و انروفلوکساسین (2/74 درصد) بود. نتایج آزمایش مولکولی نیز نشان داد که ژن spvR در غالب گله های طیورتخم گذار استان آذربایجان شرقی وجود دارد (در 46/88 درصد جدایه های سالمونلا). با توجه به نتایج حاصله، لزوم پیشگیری از اشاعه سالمونلاهای آلوده کننده طیور تخم گذار در راستای بهبود صنعت پرورش طیور و نیز سلامت جوامع انسانی ضروری به نظر می‌رسد. پرونده مقاله

در مطالعه حاضر پس از جداسازی 40 جدایه کلستریدیوم پرفرینجنس از گله‌های گوشتی مبتلا، با انجام آزمایش آنتی‌بیوگرام مشخص گردید که این 40 جدایه از موارد بالینی، 39 الگوی مقاومت دارویی را نشان دادند که 95% جدایه‌ها در 38 الگوی مقاومت داروئی مختلف (یک جدایه در هر الگو) و تنها 5% جدایه‌ها در یک الگوی مقاومت داروئی (2 جدایه در الگو) قرار داشتند. تمامی 40 جدایه کلستریدیوم پرفرینجنس در این بررسی به کلرامفنیکل، ونکومایسین و سولفامتوکسازول+ تری‌متوپریم، مقاومتی از صفر تا 5/17% نشان دادند، در حالی‌که ضد باکتری‌های تتراسایکلین، لینکومایسین و نئومایسین سولفات مقاومت داروئی بالا از 80 تا 5/87% را داشتند. در این آزمایش همچنین یک جدایه مقاومت چندگانه‌ای به بیش از 14 ترکیب ضد‌باکتریایی نشان داد. پرونده مقاله

سندرم نقرس یکی از علل شایع تلفات در مرغداری ها محسوب می‌شود. نقرس به وسیله رسوب اورات در کلیه‌ها، روی سطوح سروزی قلب، کبد، مزانتر، کیسه‌های هوایی و صفاق تشخیص داده می‌شود. در برخی موارد ممکن است این رسوبات بر روی سطوح عضلات و غلاف های تاندونی و مفاصل نیز دیده شوند. این رسوبات به صورت پرده سفید و گچی می‌باشد. نقرس به دو فرم احشایی و مفصلی دیده می‌شود و یک بیماری با علل متعدد می‌باشد. عوامل ایجاد کننده نقرس در سه دسته طبقه‌بندی می‌شوند که شامل: عوامل تغذیه‌ای و مدیریتی، عوامل عفونی، عوامل توکسیک می‌باشند. برای ارزیابی پارامترهای بیوشیمیایی در بیماری نقرس در طی بهار و تابستان 1386 تعداد 3 فارم طیور تخم گذار نژاد HY-Lineکه مبتلا به سندرم نقرس بودند، شناسایی و مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه از مرغداری های مذکور تعداد 20 قطعه طیور مبتلا و 20 قطعه طیور سالم (در کل 120 قطعه) انتخاب شده و از آنها، خون از ورید بال اخذ گردید. بعد از خون گیری، کالبدگشایی انجام و با توجه به علایم کالبدگشایی تشخیص نقرس تأیید شد. بعد از انعقاد خون، سرم توسط دستگاه سانتریفیوژ جدا شده و مقادیر اسیداوریک، پروتئین تام، آلبومین، کلسیم و فسفر توسط کیت های تشخیصی اندازه‌گیری شد. مقایسه میانگین پارامترهای ارزیابی شده در طیور مبتلا به نقرس نسبت به طیور سالم افزایش آماری معنی‌داری نشان داد (05/0p<). اندازه‌گیری مقادیر سرمی اسیداوریک، پروتئین تام، آلبومین، کلسیم و فسفر در طیور می‌تواند در تشخیص بیماری نقرس حتی قبل از ظاهر شدن علائم بالینی مؤثر باشد. پرونده مقاله

استفاده از آنتی بیوتیک ها در بحث درمان سالمونلوزیس هم در دامپزشکی و هم در پزشکی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. به دلیل استفاده گسترده از آنتی بیوتیک ها در بحث درمانی مقاومت به این عوامل در بین باکتری ها افزایش یافته است. هدف این مطالعه بررسی حضور ژن های مقاومت به کینولون ها و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سالمونلا های جدا شده از طیور تخم گذار می باشد. بدین منظور در بازه زمانی حدودا سه ماهه در سال 1397 از 20 مورد از گله مرغ های تخم گذار ارجاعی از مزارع مختلف با علائم درگیری با سالمونلا نمونه برداری گردید. جهت شناسایی جدایه ها از آزمایش های بیوشیمیایی و جهت تعیین سروتیپ از روش کافمن وایت جهت شناسایی آنتی ژن سوماتیک O و تاژک H استفاده شد. بعد از تعیین سروتیپ در محیط مولر هینتون آگار تست آنتی بیوگرام با استفاده از دیسک های انروفلوکساسین، فسفومایسین، دانوفلوکساسین، کلرتتراسایکلین، اکسی تتراسایکلین، داکسی سایکلین، سولتریم، اریترومایسین و آموکسی سیلین انجام گردید. بعد از تعیین ژن های مقاومت qnrs و aac(6’)-ib-cr پرایمر های مربوطه طراحی گردید. ژن های باکتری به روش جوشاندن استخراج و به کمک روش PCR حضور ژن ارزیابی شد. نمونه های مثبت نشانگر حضور ژن های مقاومت به کینولون ها در سالمونلا های جدا شده از طیور تخم گذار استان می باشد. یافته این پژوهش نشانگر خطر مقاومت در گله های استان بوده و اهمیت پرداختن به این مساله را توسط مسئولین بهداشت کشور نمایان می کند. پرونده مقاله