زمینه و هدف: گاومیش در اقتصاد بیش از 40 کشور جهان دارای جایگاه ویژه ای است و تعداد و پراکندگی جغرافیایی آن همه ساله در حال افزایش است. پرده صماخ، غشایی نازک است که گوش خارجی را از گوش میانی جدا می کند و از نظر فیزیولوژی و آسیب شناسی دارای اهمیت می باشند. در رابطه با آناتومی و مورفومتری این عضو در گاومیش تاکنون مطالعه ای انجام نشده بود.مواد و روش ها: بدین منظور 8 سر گاومیش نر و ماده بالغ از کشتارگاه تهیه شد و پرده صماخ آن مورد مطالعه آناتومیکی و مورفومتریکی قرار گرفت.نتایج: نتایج آناتومیکی نشان داد که پرده صماخ گاومیش بیضی شکل می باشد. رنگ پرده صماخ سفید تا سفید صورتی دیده شد. قسمت سست پرده صماخ کوچک و سه گوش تا مستطیلی بوده و قسمت محکم پرده صماخ نیز بیضی شکل و بزرگ می باشد. نتایج مورفومتری نیز نشان داد میانگین اندازه ها در جنس ماده بزرگتر از جنس نر می باشد. همچنین نتایج نشان داد که میانگین ابعاد پرده صماخ در سمت راست هر دو جنس بزرگتر از سمت چپ می باشد. نتایج آنالیز آماری با استفاده از آزمون Tukey نشان داد این اختلافات معنی دار نمی باشد.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر بعنوان اطلاعات پایه ای برای تحقیقات بالینی گاومیش قابل ارائه می باشد. پرونده مقاله

زمینه و هدف: گاومیش به عنوان یک حیوان اقتصادی در مناطق دام خیز مطرح است. از نظر محیط زیست به دو نوع باتلاقی و رودخانه ای طبقه بندی می شوند. پرده صماخ، غشایی نازک است که گوش خارجی را از گوش میانی جدا می کند. در رابطه با بافت شناسی و هیستوشیمی این عضو در گاومیش تاکنون مطالعه ای انجام نشده است. روش کار: برای این مطالعه 8 سر گاومیش نر و ماده بالغ تهیه و پرده صماخ آن مورد مطالعه عادی بافت شناسی هماتوکسیلین- ائوزین، مطالعه هیستوشیمی با رنگ آمیزی ورهوف، پاس و ماسون تری کروم و هم چنین مطالعه هیستومورفومتری انجام شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد پرده صماخ دارای سه لایه اپیتلیومی، بافت همبند و لایه مخاطی است. در طبقه اپیتلیومی خارجی بافت پوششی از نوع سنگفرشی مطبق و در طبقه مخاطی داخلی اپیتلیوم سنگفرشی ساده مشاهده شد. لایه همبندی ضخامت زیادی داشت و رشته های کلاژن از دو نوع شعاعی و مدور در آن دیده شده است. سلول های همبندی نیز بیشتر از نوع فیبروبلاست بودند. رشته های الاستیک و کلاژن در هر دو بخش پرده صماخ مشاهده گردید ولی قسمت نرم پرده صماخ برخلاف قسمت سخت دارای مقادیر بیشتری رشته رشته الاستیک می باشد. بیشترین تراکم رشته کلاژن مربوط به پرده صماخ گوش سمت چپ گاومیش ماده و کمترین تراکم مربوط به پرده صماخ گوش سمت چپ گاومیش نر است. نتیجه گیری: به عنوان نتیجه گیری کلی می توان اذعان داشت پرده صماخ گاومیش دارای مشابهت ها و تفاوت های بافتی با نشخوارکنندگانو سایر حیوانات است. پرونده مقاله

زمینه و هدف: کوچکترین استخوان های بدن در گوش میانی قرار گرفته است که وظیفه انتقال هوای ورودی از گوش خارجی به گوش داخلی را انجام می دهند و از نظر فیزیولوژی و آسیب شناسی دارای اهمیت می باشند. در رابطه با بافت شناسی استخوانچه های گوش میانی در گاومیش تاکنون مطالعه ای انجام نشده بود.روش کار: برای این مطالعه 8 سر گاومیش نر و ماده بالغ از کشتارگاه تهیه گردید. سپس ازاستخوانچه های گوش میانی مقطع بافتی گرفته شد و با رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین مورد مطالعه بافت شناسی قرار گرفت و ساختمان داخلی استخوانچه ها و مفاصل بین آنها بررسی شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد استخوانچه های گوش میانی در گاومیش از نوع متراکم بوده و دارای اتصالات مفصلی از نوع همبندی و سینوویالی می باشد. ناحیه اتصالی بین دو استخوانچه چکشی به سندانی و سندانی به رکابی دارای مفصل متحرک بوده و یک کپسول مفصلی از بیرون فضای مفصلی را می پوشاند . ضخامت این کپسول در مفصل بین استخوانچه چکشی به رکابی ضخیمتر از مفصل سندانی به رکابی بود. اطراف صفحه قاعده ای استخوانچه رکابی از سمت بیرون ساختاری نازک همانند کپسول مفصلی بین استخوانچه‌ها مشاهده گردید که رباط حلقوی اتصال دهنده بوده و باعث اتصال قسمت قاعده استخوانچه رکابی به قسمت پنجره دهلیزی می-شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه به عنوان اطلاعات پایه برای تحقیقات فیزیولوژی و پاتولوژی قابل گوش میانی قابل ارائه می باشد. پرونده مقاله

گاومیش در اقتصاد بیش از 40 کشور جهان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و تعداد و پراکندگی جغرافیایی آن همه ساله در حال افزایش است. حباب صماخی محتوی گوش میانی می‌باشد. در رابطه با آناتومی و بافت شناسی این عضو در گاومیش تاکنون مطالعه‌ای انجام نشده بود. بدین منظور 16 سر گاومیش نر و ماده بالغ از کشتارگاه تهیه و حباب صماخی آن مورد مطالعه مقایسه‌ای آناتومی و بافت شناسی قرار گرفت. سپس نمونه بافتی اخذ گردید. نمونه‌ها به روش‌ هماتوکسیلین- ائوزین رنگ‌آمیزی شدند. نتایج آناتومیکی نشان داد حباب صماخی در دو جنس گاومیش مشابه یکدیگر و بزرگ، توسعه یافته و بیضی شکل می‌باشد. دیواره استخوانی نازک و شکننده بود. زائده عضلانی در حباب صماخی تک قسمتی و غیر نوک تیز مشاهده شد. استخوانچه‌ها و پرده صماخ در عمق حباب صماخی مشاهده گردید. نتایج بافت شناسی نیز در دو جنس مشابه بوده و استخوانهای تشکیل دهنده حباب صماخی از نوع متراکم می‌باشد. اپیتلیوم پوششی سطح داخلی حباب صماخی در اکثر نقاط از نوع اپیتلیوم سنگفرشی ساده دیده شد. در قسمت انتهایی حباب صماخی نیز در محل نزدیک گوش میانی اپیتلیوم از نوع استوانه‌ای شبه مطبق مژه‌دار مشاهده گردید. نتایج میانگین اندازه‌ها نشان داد اندازه حباب صماخی در جنس ماده از جنس نر بزرگتر بوده و سمت راست نیز اندازه بزرگتری از سمت چپ داشت. آنالیز آماری Tukey در سطح 05/0≥p نشان داد این نتایج به صورت معنی دار نمی‌باشد. پرونده مقاله