زنبور عسل کوچک Apis florea F. و زنبور عسل اروپایی Apis melifera L.دو گونه اصلی زنبور های عسل ایران هستند. زنبور عسل کوچک A. florea در یک نوار گرمسیری از کرمانشاه تا سیستان و بلوچستان پراکنده شده و نقش مهمی در گرده افشانی گیاهان مناطق جنوبی کشور دارد. در این پژوهش 1400 زنبور عسل کارگر مربوط به 14 کلنی از استان های سیستان و بلوچستان، کرمان، هرمزگان، فارس، کهکیلویه و بویر احمد، بوشهر، خوزستان و ایلام جمع آوری گردید. نمونه ها در لوله های استریل حاوی نرمال سالین قرار داده شد، سپس جداسازی باکتری ها از دستگاه گوارش زنبور عسل کوچک با استفاده از محیط کشت های اختصاصی انجام گرفت. برای شناسایی باکتری های جدا شده از روش های بیوشیمیایی و مولکولی استفاده شد. تشخیص مولکولی کلنی ها با روش تعیین توالی ژن 16S rRNA و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی انجام گرفت. پس از تعیین توالی و شناسایی نمونه ها، زنبورهای عسل کوچک در ایران از لحاظ باکتری های اسید لاکتیک موجود در دستگاه گوارش به 5 گروه زنبور های 1) رودان، بندرعباس، ایرانشهر، 2) اهواز، دهلران، جیرفت، کهنوج و بوشهر 3) گچساران 4) جهرم، فسا و بهبهان و 5) قشم گروه بندی شدند. نتایج نشان داد که تنوع گیاهی، تغییر منابع شهد و گرده و عرض جغرافیایی منطقه عامل مهمی در تنوع باکتری های اسید لاکتیک همزیست دستگاه گوارش زنبور عسل کوچک می باشد. پرونده مقاله

در بررسی هایی که در سال‌های 1382-1383 روی فون سن‌های خانواده Pentatomidae در استان آذربایجان غربی انجام پذیرفت، در مجموع 22 جنس و 35 گونه از دو زیرخانواده‌ Pentatominae و Podopinae جمع آوری و شناسایی گردید که جنس Trochiscocoris Reuter و دو گونه BagradaconfuseHorváthو Trochiscocorishemipterus(Jakovlev) برای اولین بار از ایران گزارش می‌گردند. با بهره‌گیری از کلیدهای شناسایی مربوط به منطقه‌ پالئارکتیک و با تکیه بر خصوصیات مورفولوژیک، خصوصا شکل اندام‌های جنسی نر در سطح گونه، نمونه‌ها شناسایی گردید. گونه‌های شناسایی شده به شرح ذیل است. جنس و گونه‌هایی که برای اولین بار از ایران گزارش می‌شوند با علامت ستاره مشخص شده‌اند. پرونده مقاله