به منظور ارزیابی اثرات کشاورزی بر تنوع گونه ای و فراوانی پادمان، دو خرد زیستگاه متفاوت (یک مزرعه گندم و یک مزرعه قدیمی متروکه) در شهرستان رامهرمز در استان خوزستان واقع در جنوب غرب ایران انتخاب گردید و نمونه برداری هایی به صورت مرتب هر ماه یک بار از عمق 0 تا 15 سانتی متری خاک طی سال های 1389 تا 1391صورت گرفت. در مجموع 2700 نمونه پادم جمع آوری گردید که شامل 14 گونه از 11 جنس و 7 خانواده بودند. از میان گونه های جمع آوری شده، 11 گونه از مزرعه متروکه جمع آوری گردید درحالی که تمام گونه های شناسایی شده از مزرعه گندم جمع آوری شدند. گونه های Hypogastrura manubrialis Tullberg و Lepidocyrtus sp با داشتن بالاترین درصد فراوانی به عنوان گونه های غالب شناسایی شدند. نتایج آنالیز تنوع گونه ای با استفاده از شاخص شانون وینر نشان داد که این شاخص در مزرعه گندم (01/0±58/2) به صورت معنی داری (p < 0.05) بالاتر از مزرعه رهاشده (19/0±61/1) بود. همچنین فراوانی گونه ها از یکنواختی بالاتری در مزرعه گندم نسبت به مزرعه متروکه برخوردار بودند. پرونده مقاله