توجه به امنیت غذایی در ایران همواره یکی از اهداف عمده برنامه های توسعه روستایی و کشاورزی بوده و دولت اقدامات نسبتاً وسیعی را برای بهبود آن انجام می دهد. نفت هم به لحاظ جایگاه آن در تولید ناخالص داخلی و هم به لحاظ سهم آن در بودجه دولت و نیز منابع ارزی، در اقتصاد ایران از جایگاه بالایی برخوردار می باشد. در مطالعه حاضر به بررسی اثر درآمدهای نفتی بر امنیت غذایی خانوار روستایی پرداخته شده است که با استفاده ازشاخص آزادسازی تجاری، شاخص کلی امنیت غذایی و از روش ARDL در بازة زمانی 1391-1362 به تجزیه و تحلیل پرداخته است. برآورد متغیرهای تأثیرگذار بر امنیت غذایی خانوار نشان داد که اثر درآمدهای نفتی و شاخص آزادسازی تجاری در بلند‌مدت بر امنیت غذایی خانوار مثبت و معنی‌دار اما اثر نقدینگی به صورت منفی است. پیشنهاد می شود سیاست های درآمدی دولت به نحوی باشدکه افزایش کارایی در سیستم مالی با بهبود تخصیص منابع، موجبات رشد بالاتر اقتصادی را فراهم آورد که این رشد در بخش کشاورزی به افزایش تولید و عرضه ی محصولات کشاورزی منجر شود و در نهایت باعث افزایش درآمدهای کشاورزان شده و امنیت غذایی آنان را بالا ببرد. پرونده مقاله