یکی از علل نارضایتی اغلب کاربران از معماری مدرسه، اختلاف نظر بین کاربران مدرسه و برنامه ریزان است؛ بنابراین ضروری است که برنامه دهی مدرسه با مشارکت اعضایی حاصل شود که متعلق به همسایگی مدرسه اند. هدفِ این تحقیق دستیابی به برنامه دهی مشارکتی مدرسه اجتماعی و نمایش فرایند مشارکت کاربر می باشد؛ در این راستا از نظرات کاربران دبستان ام البنین و اهالی محله ملاصدرای اصفهان توسط ابزارهای مشارکتی همچون کارگروه های مشارکتی (شامل والدین، معلمان و دانش آموزان)، مصاحبه و ‌‌پرسش‌نامه (شامل 13 ‌‌پرسش‌نامه توسط معلمان و ۸۷ ‌‌پرسش‌نامه توسط والدین و اهالی محله) استفاده شد. این پژوهش کیفی از روش توصیفی-تحلیلی برای تحلیل داده‌ها، روش کتابخانه ای، همچنین ابزار مصاحبه و ‌‌پرسش‌نامه در پیمایش میدانی برای گردآوری داده ها بهره برداری می‌کند. جمع بندی یافته‌ها به تنظیم جدول برنامه دهی معماری طبق شاخصه های دریافتی از سوی کاربران می انجامد؛ نتیجۀ پژوهش ارائه مدل پیشنهادیِ مشارکت کاربر در فرایند برنامه دهی مدرسه اجتماعی می‌باشد که می تواند در شناخت نیازهای کاربران و افزایش رضایت کاربر از طراحی مدرسه مؤثر باشد. پرونده مقاله

This research is a primary part of a trilogy study with the purpose to establish a pheno-pragmatic mythology for architectural education. In this research the goal was to attract the subconscious interest of students’ learning curve in a limited educational timeline. To do so we have composed a pheno-pragmatic method to evaluate the conscious experience of students during a semester. Therefore, to achieve the quality of education needed in this method self-efficient education tools were required. Writing was considered as a subsequent tool to gain the proper outcome of this method. Firstly, a total of 318 students from two major universities in Isfahan were selected by random; two theory classes and one studio class, to participate in this study. The questions surrounding this study are; how does a written diary transpire as a pheno-pragmatic tool in architecture education? And can a diary establish a basic understanding of theory and practice for students? To reach the necessary outcome of this study quantitate data were gathered by processed questionnaires to establish a fundamental conclusion to this method. According to the data gathered around 25 percent of the students agreed with the theory and more than 57 percent accepted this method as both a theoretical and practical learning tool. پرونده مقاله