معماری ایرانی می‌تواند موجبات ایجاد مدلی اصالت‌مدار در ارتباط با معماری جداره‌های شهری امروزین را فراهم آورد. این پژوهش در پاسخ به این سوال که چه مولفه‌هایی درجهت تحلیل نما در راستای درک مفهوم اصالتِ معنایی در جداره‌های شهری تهران وجود دارد، از روش آمیخته کمی و کیفی بهره گرفته است؛ در فاز کیفی، شاخصه‌ها از طریق شیوه داده بنیاد موردمطالعه قرار می‌گیرد و در فاز کمی با روش سوارا، اهمیت شاخصه‌ها مشخص می‌شود. هدف از پژوهش حاضر تأکید بر اصالت ساختاری در نمای شهر تهران با تدوین چارچوبی در حوزه های معناسازی و معناخوانی اصیل می‌باشد. طبق ادعای این پژوهش تولید نمای شهری واجد اصالت با ایجاد عناصر شاخص معناداری که در طول زمان استمرار تاریخی یافته، ارتباطی مستقیم ‌دارد. این رساله قائم‌به‌ذات و ریشه‌دار بودن را مبنای اصالت می‌داند که از طریق تحلیل و طراحی راستین با شیوه‌ای ریشه‌دار در معماری دوره پهلوی به‌کار گرفته شده است. پرونده مقاله