The ultimate purpose of the present s‌tudy is to provide a model for ecotourism development, economic growth, and job creation. The research methodology was descriptive-inferential, and the data collection method was a researcher-made ques‌tionnaire. The firs‌t part included considering the models of ecotourism development. After inferring and confirming the research hypothesis, the second part presented the economic development model and job creation in the free margin of the northern roads between Emamzadeh Hashem and Rudbar. For proving the research hypothesis, at firs‌t, the factors affecting the development of ecotourism were identified and identified, which included eight topics including national identity, job creation, productivity growth, service prosperity, environmental, physical, socio-cultural, and community attitudes and awareness to determine which variable will have the mos‌t significant impact on the development of ecotourism. Accordingly, 384 natives and touris‌ts from tourism-recreational and ecotourism complexes in the s‌tudy area were asked. SPSS software was used for inferential measurement of data, and PLS software was used to present the s‌tructural model of the research. The ques‌tionnaire and their analysis based on the correlation coefficient and s‌tructural model in the firs‌t part showed that employment is the mos‌t critical factor in tourism development. The analysis results in the firs‌t part include the presentation of 32 factors affecting the development of ecotourism. The findings in the second section also present the 11 factors of economic development and economic growth. پرونده مقاله

زمینه و هدف: بهینه سازی مصرف و جلوگیری از هدر رفت انرژی، یکی از پارامترهای مهم در طراحی ساختمان های سبز و غیرفعال در راستای اهداف توسعه پایدار به شمار می رود. تحقیقات اخیر توجه به مباحث مربوط به بهینه سازی انرژی و کاهش اتلاف حرارتی را نشان می دهد. هدف اصلی مقاله حاضر، ارزیابی عملکرد حرارتی دیوار سبز و بهینه سازی مصرف انرژی بوده که در اقلیم معتدل و مرطوب رشت انجام گرفته است.روش بررسی: این مقاله به صورت آزمایش تجربی و میدانی بر روی یک ساختمان مسکونی دو طبقه دارای پوشش سبز انجام شده است. در این راستا، داده های سه ساعته دما و رطوبت در محیط داخلی و خارجی ساختمان با استفاده از دستگاه دیتالاگر98583 MIC در فصل زمستان و تابستان ثبت گردید.یافته ها: نتایج حاصل از آزمون تجربی نشان داد که که میانگین دما در محیط داخلی دیوار معمولی و دیوار سبز در فصل زمستان و فصل تابستان به ترتیب حدود 3/17 و 18، 5/30 و 28 درجه سانتی گراد است. بر این اساس، دیوار سبز در فصل زمستان توانست حدود 7/0 درجه سانتی گراد دمای داخلی را در مقایسه با دیوار معمولی گرم تر نگه دارد. در فصل تابستان نیز مشخص شد که دیوار سبز قادر بود تا در حدود 5/2 درجه سانتی گراد دمای محیط داخلی را خنک تر نگه داردبحث و نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که دیوار سبز در فصل زمستان در مقایسه با دیوار معمولی حدود 4 درصد و در فصل تابستان حدود 9 درصد عملکرد حرارتی بهتری را از خود نشان داده است. به طور کلی،دیوار سبز در آب و هوای معتدل هم در زمستان و هم در تابستان می تواند رفتار حرارتی مناسبی را داشته باشد. در نهایت نیز مشخص شد که دیوار سبز در فصل تابستان در مقایسه با فصل زمستان می تواند عملکردی 50 درصد موثرتری را در کاهش تلفات حرارتی داشته باشد. پرونده مقاله