زمینه: قرن حاضر که به قرن شهرها شهرت دارد تغییرات گسترده‌ای را در زندگی جوامع انسانی به دنبال داشته است. عدم مدیریت صحیح این تغییرات می‌توان مشکلات دامنه‌داری را برای شهروندان به دنبال داشته باشد. بنابراین حرکت به سمت شهرهای هوشمند و مدیریت آن‌ها از جمله اقدامات کلیدی است که در سال‌های اخیر به شدت مورد توجه قرار گرفته است. در این بین مدیران شهری، خلاقیت و هوش مدیریتی آنها در تحقق‌پذیری این مسئله می‌تواند نقش مهمی داشته باشد. هدف: هدف این پژوهش بررسی و شناسایی نقش خلاقیت و هوش مدیریتی مسئولین شهری در شکل‌دهی به شهرهای هوشمند است. روش: روش استخراج عوامل پژوهش با استفاده از روش تحلیل مضمون صورت گرفته است. در این روش داده‌های متنی تحلیل شده و مفهوم الگوی موجود در داده‌ها را نشان می‌دهد. سپس از روش دلفی فازی به منظور کسب اجماع در بین خبرگان موضوع پژوهش استفاده شد. یافته‌ ها: پس از تجزیه و تحلیل داده‌های به دست آمده در نهایت ۹۶ کد اولیه و ۱۶ کد سازمان‌دهنده و در نهایت ۳ کد فراگیر (هوش سیاسی، منطقی و هیجانی) شناسایی شده‌اند. نتیجه‌ گیری: نتایج تحقیق مؤید آن هست که سه جزء اساسی هوش مدیریتی یعنی هوش سیاسی، هوش منطقی و هوش هیجانی در کنار خلاقیت نقش مهم و برجسته‌ای در حرکت به سمت شهر هوشمند دارند. پرونده مقاله