هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سرمایه روانشناختی و رضایت شغلی با اعتماد سازمانی در کارکنان شرکت ملی حفاری ایران بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان شرکت ملی حفاری ایران در سال 1396-1395بود که تعداد 238 نفر از آن‌ها از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. همه شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌های اعتماد سازمانی مورمن، دیشپاند و زالتمن (1992) ، سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران (2007) ، رضایت شغلی جاج و بونو(2000) و اضطراب اجتماعی واتسون و فریند (1969) را تکمیل نمودند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری در سطح آلفای 01/0 استفاده شد. نتایج نشان دادند که سرمایه روانشناختی و رضایت شغلی با اعتماد سازمانی همبستگی مثبت و معنی‌داری دارند. بین اضطراب اجتماعی و اعتماد سازمانی رابطه مثبت معنی داری مشاهده گردید. همچنین، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که متغیرهای پیش‌بین 29/3درصد از واریانس اعتماد سازمانی را تبیین می‌کنند. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه استرس ادراک شده، سخت رویی و شادکامی با میزان سازگاری اجتماعی در دانشجویان زن دانشگاه پیام نور بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه دانشجویان زن دانشگاه پیام نور در سال 1396بودند. نمونه این پژوهش 300 شامل نفر از جامعه مذکور بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه استرس ادراک شده صفار زاده (1379) ، سخت رویی اهواز (1377) ، شادکامی آرگایل(1989) و سازگاری اجتماعی و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل (1989) بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. نتایج نشان داد که بین استرس ادراک شده با میزان سازگاری اجتماعی در دانشجویان رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بین سخت رویی با میزان سازگاری اجتماعی در دانشجویان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. بین شادکامی با میزان سازگاری اجتماعی در دانشجویان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. متغیر شادکامی با ضریب بتای 30/0، متغیر سخت رویی با ضریب بتای 25/0، می تواند به طور مثبت و معنی دار و متغیر استرس ادراک شده با ضریب بتای 21/0 می تواند به طور منفی و معنی دار سازگاری اجتماعی در دانشجویان را پیش بینی کنند. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف مقایسه‌ی اثربخشی روش آموزش معکوس و آموزش سنتی بر ادراک کلاس و نگرش تحصیلی دانشجویان در درس آمار صورت گرفته است. این پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه‌ی آماری شامل 150 نفر از دانشجویان دختر رشته‌ی مشاوره‌ی دانشگاه فرهنگیان-پردیس فاطمه زهرا (س) در اولین نیم‌سال 99-98 بود. از میان آن‌ها، 36 نفر از افرادی که درس آمار را انتخاب کرده بودند، به عنوان نمونه‌ی تحقیق به صورت هدفمند، در نظر گرفته شدند. دانشجویان به روش تصادفی ساده، در گروه‌های آموزش معکوس (18 نفر) و آموزش سنتی (18 نفر) جای گرفتند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های ادراک کلاس فراسر، فیشر و مک‌روبی (1996) و نگرش تحصیلی اکبری (1383) جمع‌آوری شد. گروه مداخله، برنامه‌ی آموزش معکوس را در قالب ۸ جلسه ۱۲۰ دقیقه‌ای و هفته‌ای یک‌بار دریافت کرد؛ در حالی که برای گروه کنترل، روش تدریس سنتی اجرا شد. داده‌ها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا)، روش تجزیه و تحلیل تک‌متغیری (آنکوا) و آزمون تعقیبی بونفرونی، مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد بین اثربخشی روش آموزش معکوس (0.05>P) و آموزش سنتی (0.01>P) بر ادراک کلاس و نگرش تحصیلی، تفاوت معنی‌دار وجود داشت. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، استفاده از روش آموزش معکوس نسبت به آموزش سنتی، اثربخشی بیشتری بر ادراک کلاس و نگرش تحصیلی داشته است. پرونده مقاله