هدف این پژوهش، بررسی رابطۀ درک رهبری اقتدارگرا و رفتارهای انحرافی کارکنان در محل کار با میانجیگری نقض قرارداد روان‌شناختی در کارکنان سازمان‌های دولتی استان لرستان بود. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ نوع تحقیق، رابطه‌ای و از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعۀ آماری پژوهش تعداد 1317 نفر از کارکنان ادارات کل ستادی استان لرستان مستقر در شهر خرم‌آباد بودند، از این میان نمونه‌ای به تعداد 297 نفر به روش تصادفی طبقه‌ای از میان آن‌ها انتخاب گردید. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامۀ رهبری اقتدارگرا (Shu, Chiang & Lu, 2018)، پرسشنامۀ نقض قرارداد روان‌شناختی (Robinson & Morrison, 2000) و پرسشنامه رفتارهای انحرافی در محل کار (Bennett & Robinson, 2000) استفاده شده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار Amos استفاده شده است. همچنین برای بررسی معنی‌داری اثر متغیر میانجی از آزمون سوبل به همراه آماره VIF که نشان‌دهندۀ شدت اثر غیرمستقیم از طریق متغیر میانجی است، استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان‌دهندۀ آن است که رهبری اقتدارگرا به‌صورت مستقیم با رفتارهای انحرافی و قرارداد روان‌شناختی رابطه مثبت و معنی‌داری دارد، همچنین نتایج نشان‌دهندۀ این بود که نقض قراردادهای روان‌شناختی، رابطۀ بین رهبری اقتدارگرا و رفتارهای انحرافی کارکنان را میانجیگری می‌کند (P<0/05). پرونده مقاله

زمینه: خلاقیت کارکنان و استفاده از نظرات آنها از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر پیشرفت سازمان ها بوده و به عنوان پادزهر رخوت و سستی در سازمان عمل می کنند. در این بین عوامل مختلفی خلاقیت کارکنان را تحت تأثیر قرار می دهند که طردشدگی در محل کار و سکوت سازمانی از جمله آنها می باشند. هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش میانجی سکوت سازمانی در رابطه بین طردشدگی در محل کار و خلاقیت کارکنان در دانشگاه لرستان بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف، پژوهشی کاربردی است که در زمره پژوهش های توصیفی-پیمایشی قرار می گیرد، از نظر فلسفه پژوهشی قیاسی است که بر مبنای پارادایم اثبات گرایی انجام شده و از نظر شاخص زمانی از پژوهش های مقطعی به شمار می آید. جامعه آماری پژوهش 440 نفر از کارکنان دانشگاه لرستان بوده که براساس جدول مورگان از میان آنها نمونه ای به حجم 205 نفر به روش تصادفی طبقه ای انتخاب گردید. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه طردشدگی در محل کار فریز و همکاران (2008)، خلاقیت تورنس (1979) و سکوت سازمانی ون داین و همکاران (2003) استفاده گردیده که پایایی آنها به وسیله ی آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که طردشدگی در محل کار با سکوت سازمانی رابطه مثبت و با خلاقیت کارکنان رابطه منفی دارد. نتیجه گیری: نتایج کلی پژوهش نشان می دهد که طردشدگی در محل کار هم به صورت مستقیم و هم از طریق سکوت سازمانی با خلاقیت کارکنان رابطه منفی دارد. پرونده مقاله